Niepłodność to straszne zdanie. A czasami ostatnia nadzieja pozostaje dla procedury IVF - zapłodnienia in vitro. Wysokie koszty takiej opieki medycznej stają się czasami dla młodych par przeszkodą nie do pokonania. Ale możesz przejść tę procedurę kosztem specjalnego programu państwa, w tym celu musisz wykonać kilka kroków.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim musisz skontaktować się z przychodnią przedporodową w swoim miejscu zamieszkania. Lekarz ginekolog musi zebrać niezbędny pakiet dokumentów (wypis z historii choroby, zawierający informacje o stanie zdrowia pacjentki, wyniki badań, analizy, wykonane leczenie, zalecenia dotyczące konieczności wykonania zabiegu IVF), podpisać je z kierownikiem oddziału poradni przedporodowej i przedłożyć je komisji, która rozpatruje wszystkie podobne wnioski.
Krok 2
Konieczne jest napisanie wniosku do regionalnego Ministerstwa Zdrowia. Do wniosku należy dołączyć kopię paszportu, wyciąg z historii choroby (z obowiązkowym wnioskiem lekarza prowadzącego o konieczności stosowania technik wspomaganego rozrodu), kopię zaświadczenia o obowiązkowym ubezpieczeniu emerytalnym pacjenta oraz kopię polisy obowiązkowego ubezpieczenia medycznego. Po złożeniu wniosku jest on rozpatrywany przez komisję w terminie do 10 dni. Komisja kieruje pacjenta do poddania się zapłodnieniu in vitro i wystawia kupon na świadczenie nowoczesnej opieki medycznej.
Krok 3
Jeśli komisja podejmie pozytywną decyzję, wszystkie dokumenty są wysyłane do federalnego centrum IVF w miejscu zamieszkania pacjenta. W przyszłości o terminie wizyty decyduje kierownictwo kliniki. Konieczne jest złożenie do działu IVF centrum medycznego: kuponu na świadczenie zaawansowanej technologicznie opieki medycznej, wyciąg z historii choroby, wyniki badań, kopię paszportu, wniosek podpisany przez kierownika i niezależni specjaliści z twojego regionu (odbywa się to na zlecenie komisji rozpatrującej wniosek o in vitro). Decyzję podejmuje się w terminie od 3 (jeśli pacjentka jest obecna osobiście) do 10 dni (jeśli dokumenty są przesyłane pocztą), o czym lekarz prowadzący poradni przedporodowej poinformuje pacjentkę. Wystawi również skierowanie na bezpłatne leczenie niepłodności.
