Nie ma takiego dziecka, które w swoim życiu nie popełniło trądu i nie zdenerwowało rodziców. Drobne przewinienia, psotne figle czy nieodpowiednie zachowanie dziecka nie zawsze wywołują aprobującą reakcję rodziców i skłaniają do zastanowienia się, jak ukarać dziecko za figle. Ale nie wszyscy rodzice przejawiają się w wychowaniu swoich dzieci jako wychowawcy, istnieje kategoria dorosłych, którzy pozwalają na postępowanie dyscyplinarne. Wraz z kształtowaniem się osobowości dziecka powstaje ustalenie zasad zachowania w społeczeństwie.
Czy można ukarać dziecko?
Przed podjęciem decyzji, czy ukarać dziecko, warto zastanowić się, czy zostały ustalone same granice, których nie powinno przekraczać. W zależności od wieku dziecka rodzice muszą określić zakres tego, co jest dozwolone. Do roku życia trudno dziecku wytłumaczyć, że wylewanie soku na podłogę i głośne krzyczenie w pokoju jest nieprzyzwoite, dla niego to znajomość świata i zainteresowanie reakcją dorosłych. Dlatego zakres tego, co jest dopuszczalne, musi odpowiadać wiekowi dziecka. Po ustaleniu granic tego, co dozwolone, rodzice nie tylko kształtują zasady zachowania w społeczeństwie, ale także uczą bezpieczeństwa.
Dorastając, dziecko już rozumie, że popełniając zły uczynek, narusza normy. Decydując o tym, jak ukarać dziecko za określone przestępstwo, należy je ocenić. Być może w ten sposób zwraca na siebie brakującą uwagę. Popełniwszy przestępstwo, jest w pełni świadomy, że rodzice mogą go nie aprobować. Zachowanie dorosłych jest często przewidywalne – zaczynają się złościć i przeklinać. Dziecko może nawet nie podejrzewać, że rodzice są niezadowoleni z tego, co się stało, zaczyna mu się wydawać, że dorośli są niezadowoleni z siebie. W tym momencie należy wykazać surowość, a nie upokorzenie jednostki. Wystarczy zostawić dziecko w pokoju na dalszą refleksję, wcześniej rozmawiając z nim o tym, co się stało. Ekspertom nie zaleca się umieszczania w kącie wykroczeń i psot, przemoc fizyczna jest również niedopuszczalna w procesie wychowania.
Czy można ukarać dziecko pasem?
„Czy powinienem ukarać dziecko pasem?” Konieczne jest porzucenie tego pomysłu na zawsze, uczucie gniewu i okrucieństwa osiedli się w jego sercu na całe życie i zastosuje tę technikę do swoich dzieci.
Jeśli w piaskownicy czterolatek rzuca piaskiem w dzieci lub próbuje zabrać zabawkę, trzeba na chwilę odwrócić jego uwagę, wyjaśnić wszystkie nieprzyjemne momenty incydentu. Czasami można zastosować taktykę pozbawiania zabawki. Ale to nie powinno trwać długo, w przeciwnym razie dziecko nie będzie myślało o tym, co się stało, ale o niesprawiedliwości swoich rodziców.
Przed ukaraniem dziecka należy wyjaśnić, że wszystkie jego działania zostaną koniecznie ukarane. Zakazy dotyczące jego bezpieczeństwa powinny być kategoryczne: jeśli nie możesz dotknąć gniazdka i gorącego żelazka, musisz wyjaśnić, dlaczego nie należy tego robić, aby nie próbował tego później sprawdzić. Kara powinna być edukacyjna, więc powinna być krótkotrwała i wybaczająca. Dziecku należy wybaczyć, ale później nie należy ponownie wspominać o winie. Dzieciak musi zrozumieć, że jest karany za pewne przewinienie, a nie dlatego, że jest taki zły. Podejmując decyzję o ukaraniu dziecka, rodzice powinni mieć świadomość, że złe nastroje, kłopoty w domu czy w pracy nie powinny być rzutowane na dziecko.
Bardzo ważne jest, aby przy ustalaniu zasad i granic dla dziecka nie zapominać, że głównym przykładem są sami rodzice. Patrząc na dorosłych, absorbują zachowanie i działają, dlatego przed ukaraniem dziecka za przestępstwo, powinieneś spojrzeć wstecz i zrozumieć, czy sami rodzice są winni.
