Szacunek dziecka do otaczających go ludzi, ich pracy, opinii i życia osobistego zaczyna się od szacunku dla rodziców. Ale nie może powstać od zera, szacunek trzeba zacząć zaszczepiać już od pierwszych dni życia dziecka.
Instrukcje
Krok 1
Aby zmusić dziecko do szacunku dla samego siebie, przede wszystkim nie postępuj zgodnie ze wspólnym stwierdzeniem „Boi się, a potem szanuje”. Strach i szacunek to zupełnie inne rzeczy. Jeśli dziecko słucha cię tylko ze strachu przed karą, posłuszeństwo może zniknąć, gdy dorośnie, lub, co gorsza, przerodzić się w bunt. A szacunek dla innych ludzi może nigdy się w nim nie ukształtować.
Krok 2
Ale zawsze powinna być kara za złe uczynki. W przeciwnym razie pomyśli, że wszystko jest dla niego dozwolone. W tym przypadku szacunek nie wchodzi w rachubę. W końcu dziecko będzie uważało za najważniejsze tylko siebie i swoje pragnienia. Nie bij dzieciaka. Skuteczniej będzie po prostu postawić go w kącie lub zabronić mu grania na jakiś czas w jego ulubioną grę.
Krok 3
Postaraj się, aby twoje słowa nigdy nie były sprzeczne z twoimi czynami. Dotyczy to nie tylko kary za poważne wykroczenia, ale także nagród. Jeśli obiecałeś, że pójdziesz z nim do kina, zrób to. Jeśli to nie zadziała, podaj dobre powody i pamiętaj, aby pójść później. Więc dziecko zawsze będzie pewne stanowczości twoich słów. I obiecana kara też. Takimi czynami nie tylko zaszczepisz w nim szacunek dla swoich słów i czynów, ale także dasz doskonały przykład stanowczości danego słowa.
Krok 4
Nie okłamuj swojego dziecka. W końcu dzieci też mogą poczuć prawdę i uczą się kłamać od otaczających ich ludzi. Gdy kilka razy przyłapią cię na kłamstwie, przestaną ufać twoim słowom. Dlatego też ich szanuj.
Krok 5
Szanuj swoje dziecko. Mianowicie: jego pragnienia, potrzeby i hobby. Decydując coś dla niego, postaraj się również zapytać o jego zdanie. Nie traktuj tego a priori jako głupiego, dziecięcego kaprysu. W takim przypadku dziecko nie będzie wtedy krzyczeć, że nie ma obowiązku szanować nikogo, ponieważ nikt nie jest zainteresowany jego opinią. Pamiętaj, że zachowanie dzieci jest w pewnym sensie odzwierciedleniem zachowania ich rodziców.
