Suchość pochwy (zanikowe zapalenie pochwy) jest dość powszechnym problemem wśród kobiet. Występuje głównie w okresie przedmenopauzalnym i pomenopauzalnym. W rezultacie pojawia się wiele problemów, takich jak ból podczas stosunku lub dodanie wtórnej infekcji. Ale najważniejsze jest to, że suchość w pochwie wcale nie jest zdaniem, ale niewielką niedogodnością, z którą należy sobie poradzić.
Przyczyny suchości pochwy
Suchość okolic intymnych występuje u kobiet w każdym wieku. Oto główne powody jego pojawienia się:
Wiek powyżej 40 lat. Przed menopauzą, w trakcie lub po jej zakończeniu ilość żeńskiego hormonu (estrogenu) gwałtownie spada. To właśnie estrogen sprzyja wytwarzaniu śluzu w pochwie, ukrwieniu i tworzeniu kwaśnego środowiska.
Leki. Niektóre leki sercowo-naczyniowe, odczulające i moczopędne powodują suchość pochwy.
Reakcje alergiczne. Perfumy, balsamy i mydła mogą powodować alergie i suchość pochwy.
Koniec cyklu miesiączkowego. Przed miesiączką w organizmie nie ma wystarczającej ilości żeńskich hormonów, a ilość progesteronu wzrasta.
Doustne środki antykoncepcyjne. Problem ten jest często powodowany przez grupę środków antykoncepcyjnych zawierających wyłącznie progesteron (minipigułki).
Choroby nowotworowe, stresy i depresja, okres poporodowy, chirurgiczne usunięcie jajników, chemioterapia lub radioterapia raka, zespół Sjogrena, częste douching.
Palenie i alkohol mogą również powodować suchość pochwy. Te złe nawyki mogą zakłócać pracę narządów wewnętrznych, a także zmieniać tło hormonalne.
Diagnozowanie suchości pochwy
Swędzenie i pieczenie to pierwsze oznaki suchości okolic intymnych. Niewielka ilość pałeczek kwasu mlekowego prowadzi do pojawienia się patologicznej mikroflory w pochwie. Stosunkowi seksualnemu towarzyszą nieprzyjemne bolesne odczucia. Z czasem ochota na seks zanika.
Wszystkie te objawy to doskonały powód do wizyty u ginekologa, który doradzi, jak prawidłowo przywrócić mikroflorę.
Leczenie suchości pochwy
Jeśli suchość jest spowodowana spadkiem poziomu hormonów, eksperci przepisują hormonalną terapię zastępczą opartą na estrogenie, która przywraca funkcję pochwy i regeneruje warstwę ochronną. Niektórzy lekarze przepisują leki doustne i miejscowe (czopki lub maści dopochwowe).
Kilka dni po terapii hormonalnej kobiety odczuwają pozytywny wynik. Zwiększa przepływ krwi w okolicy bioder oraz ilość naturalnego nawilżenia.
Jeśli terapia hormonalna jest przeciwwskazana, stosuje się mieszaniny roślin leczniczych, które mają pozytywny wpływ na tło hormonalne.
Kobietom cierpiącym na suchość pochwy zaleca się:
Używaj niehormonalnych lubrykantów o niskim pH podczas higieny intymnej. Nie prowadzą do zapalenia błony śluzowej, ale zachowują prawidłową mikroflorę.
Pij co najmniej 8 szklanek wody dziennie. Woda pomaga wypłukać toksyny i utrzymuje wilgoć w pochwie.
Nie wykluczaj całkowicie używania tłuszczu. Po 40 latach pamiętaj o włączeniu do diety produktów sojowych.
Regularny seks to dobra profilaktyka suchości pochwy. Podniecenie seksualne wspomaga przepływ krwi do wewnętrznych narządów płciowych. Następnie uwalniane jest nawilżenie pochwy. Ponadto regularne stosunki poprawiają samopoczucie kobiety, poprawiają jej jakość życia i utrzymują elastyczność pochwy.
