Dzieci zdecydowanie potrzebują pochwał. Zgoda rodziców zapewnia dziecku nie tylko komfort psychiczny, ale także dobre zachowanie. Chwal dziecko na różne sposoby, ale wielu rodziców często popełnia błędy, których należy się nauczyć, aby ich unikać.
Często od rodziców słychać tylko „sprytnie” lub „dobrze zrobione”, oczywiście to miłe, ale konkrety są ważne dla prawidłowego rozwoju dziecka, dlatego pochwałę należy poszerzyć. Jeśli dziecko posprzątało naczynia po posiłku lub posprzątało pokój, należy je za to pochwalić, aby nie tylko poprawić nastrój i poczucie własnej wartości, ale także dać do zrozumienia, że rodzice oczekują takich działań od swojego dziecka w przyszłości.
Innym częstym błędem jest wyrzutowa pochwała. Jeśli dziecko zrobiło coś bardzo dobrze, nie wypada chwalić go w następujący sposób: „Dzisiaj spisałeś się świetnie, możesz, kiedy chcesz, a nie jak ostatnim razem”. Taki komplement zarówno podnosi samoocenę, jak i jednocześnie obraża. Należy pochwalić, aby pozostało tylko pozytywne uczucie, a nie wskazówka, że ostatnim razem wszystko zostało zrobione bardzo źle.
W żadnym wypadku nie powinieneś umniejszać godności innej osoby, chwaląc: „Twój rysunek jest znacznie lepszy niż twój kolega z klasy (przyjaciel, siostra, brat).” Jeśli dziecko startuje, powinno to robić tylko ze sobą, za każdym razem poprawiając wyniki. W takim przypadku nie dojdzie do poniżania drugiego dziecka, co może prowadzić do złej konstrukcji relacji między Twoim dzieckiem a rówieśnikami. Pochwała powinna być tak, aby dziecko zrozumiało, że jego dzisiejsze osiągnięcie jest o krok przed tym, co udało mu się osiągnąć wczoraj.
Inną błędną taktyką jest niechęć do chwalenia dziecka, tłumacząc to tym, że stanie się arogancki i zacznie źle wykonywać swoje obowiązki. Właściwa aprobata jest zawsze stymulująca, a jej brak nie tylko obniża samoocenę, ale także zniechęca dziecko do robienia czegokolwiek. Brak pochwał dewaluuje wszystkie pozytywne działania dziecka, a to prowadzi do tego, że przestaje je wykonywać. W takim przypadku można zapewnić pojawienie się złego zachowania, którym dziecko będzie starało się zrekompensować brak uwagi rodziców.
