Dziecko ma zdolność samodzielnego poznawania otaczającego go świata. Mały człowiek intensywnie pracuje nad stworzeniem zrozumiałego dla niego modelu porządku świata, wykorzystując nie tylko możliwości swojego ojczystego języka, ale także inne dogodne dla niego metody. Figurki z plasteliny, rysunki, rękodzieło wykonane z naturalnych materiałów, papierowe lalki, wykonane jako prezent dla rodziców, są językiem komunikacji i wyrażania uczuć dziecka. Niestety, dorośli nie zawsze są w stanie zasłużyć na ogromną pracę intelektualną i duchową swojego dziecka, którą poświęcono na graficzne ukazanie jego wewnętrznego świata.
Częsta sytuacja: trzyletni Nikita z radością wręcza mamie rysunek, który przygotował dla niej w prezencie. Dzisiaj na lekcji w przedszkolu dzieciak myślał o tym, jak podaruje mamie zdjęcie z domem, kwiatami i słońcem. Nauczyciel chwalił go za pracowitość. Chłopak czekał na aprobatę matki, ale ona, od niechcenia zerkając na kartkę papieru, włożyła jego prezent do torby i kazała dziecku wracać do domu. Dla młodej kobiety jest zupełnie niezrozumiałe, jak ogromną duchową pracę wykonał jej syn. Nikita chciał pokazać, jak bardzo ją kocha, jaki mają piękny dom i jaki jest szczęśliwy. Zamiast zachęty chłopiec otrzymał porcję matczynej obojętności. W zasadzie jej zachowanie jest również zrozumiałe: była zmęczona po pracy, dzień nie był łatwy, musiała spieszyć się, aby ugotować obiad. W tym momencie matka oczywiście nie podejrzewa, że wkrótce zobaczy konsekwencje swojego czynu, gdy nagle syn płacze lub mówi jej, że już jej nie kocha. Na wizytę u psychologa rodzice z reguły skarżą się, że dziecko nie miało żadnych przesłanek do takiego zachowania. Powiedz, jest niegrzeczny bez powodu.
Jak to zrobić dobrze
Mama i Tata powinni z uśmiechem przyjmować wszystkie rękodzieła dziecka, chwalić, klepać po głowie, mówić miłe słowa, nawet jeśli narysowany kot wygląda bardziej jak kleks. Trzeba dokładnie przemyśleć rysunek, zadać pytanie o to, co młody artysta chciał przedstawić. Można zauważyć, co wyszło bardzo dobrze, a co można naprawić. W tym wieku nie powinno być krytyki.
W przypadku rysunków powinieneś mieć osobny folder, a dla najlepszych rzemiosł - pudełko. Dzieci doceniają chwile szczerej komunikacji, kiedy dorośli opowiadają o sobie, oglądają zdjęcia lub jego rysunki. W ten sposób dziecko rozwija szacunek dla wyników swojej pracy, kształtuje poczucie własnej wartości i, co najważniejsze, wzmacnia chęć kontynuowania procesu twórczego. Syn lub córka czuje, że ich rysunki są drogie dorosłym, więc chętnie podejmują się nowego zadania.
Język obrazkowy jest kluczem do zrozumienia postrzegania świata przez dzieci, jego mentalnego nastawienia. Wrażliwość, cierpliwość i uważność ze strony dorosłych są niezbędne do pełnego rozwoju przedszkolaka.
