Coraz częściej w różnych talk-show można usłyszeć, że ta czy inna para żyje w cywilnym małżeństwie, co odpowiada obojgu partnerom. A jednak nie można tego nazwać prawdziwym pełnoprawnym małżeństwem, ponieważ brakuje pewnych gwarancji i atrybutów prawdziwego życia rodzinnego.
Czym jest małżeństwo cywilne?
Semantyka tego wyrażenia ma długą historię. Trzeba przypomnieć sobie czasy „Piotrowe”. Wtedy to kościół został oddzielony od państwa. Pojawiła się inna wersja konsolidacji relacji: nie tylko ślub kościelny, ale także ślub cywilny, tj. małżeństwo, odnotowane w odpowiednich ewidencjach organów państwowych. Trwało to do 1917 roku, aż do momentu, gdy do władzy doszli bolszewicy i zdyskredytowali kult religijny w proch.
Małżeństwo kościelne zawarte w niebie nie jest dziś tak popularne jak kiedyś. Wesele staje się rodzajem społecznego szczątku. Dlatego znaczenie wyrażenia „małżeństwo cywilne” zmieniło się radykalnie. We współczesnych warunkach nazywa się to zwykłym współżyciem mężczyzny i kobiety bez pieczątki w paszporcie.
Podczas spotkania trudno jest zrozumieć, jak pasujecie do siebie w życiu codziennym, w życiu codziennym. W ten sposób możesz dowiedzieć się, jak tolerancyjny jesteś wobec swojego partnera i jak bardzo szanujesz jego przestrzeń osobistą.
Dzisiejsze pary wybierają ślub cywilny jako rodzaj formalnej próby generalnej. Ale niestety czasami taka próba jest opóźniona o lata.
Przewaga formalnego małżeństwa nad cywilnym
Oficjalne małżeństwo to przede wszystkim stabilność i wiara w przyszłość. Oczywiście nie jest to łatwy krok, ale osoby, które legalnie formalizują małżeństwo i relacje rodzinne, są świadome wagi wartości rodzinnych.
Istnieje powszechne powiedzenie: „większość mężczyzn żyjących w cywilnym małżeństwie uważa się za niezamężnych, a kobiety są zawsze zamężne”. Oznacza to, że mieszkając razem, możesz wstać i wyjść w dowolnym momencie, ponieważ w zasadzie, poza pewnymi uczuciami i emocjami, nic cię nie wiąże.
Oficjalne małżeństwo to wielka odpowiedzialność. Nie bez powodu interpretuje się ją jako związek kobiety i mężczyzny, a związek ten zakłada istnienie pewnych praw i obowiązków, gwarancji społecznych, z których nie można zrezygnować w jednej chwili i uciec w nieznanym kierunku. Prawie wszystkie pisma religijne opisują małżeństwo jako koniec młodego, wolnego życia i przejście do dojrzałej egzystencji.
Z psychologicznego punktu widzenia, w ciągu wielu stuleci kobieta uświadomiła sobie, że zostanie czyjąś prawowitą małżonką, dzielącą zarówno smutki, jak i radości.
Rzadka dziewczyna nie marzy o tym, by w śnieżnobiałej sukience przechadzać się pod marszem Mendelssohna po czerwonym dywanie, by powiedzieć ukochane „Tak”.
