Otaczający go świat jest tak interesujący dla trzyletniego dziecka, że sen jest dla niego nieprzyjemną przeszkodą w poznawaniu świata i jest przez niego odbierany jako nudne zajęcie.
W związku z tym rodzice muszą wyjaśnić dziecku, że potrzeba pójścia do łóżka ma swoje i przyjemne strony. Zajęcia takie jak bajki na dobranoc, opowiadanie o dniu, głaskanie i mały kojący masaż mogą sprawić dziecku przyjemność (wybór działania zależy od preferencji dziecka).
Również pójście spać może być problemem dla tych dzieci, które mają jakiekolwiek obawy. Rodzice muszą dowiedzieć się i wyeliminować lęki, które dręczą dziecko.
Ze strachu przed ciemnością pomoże lampka nocna, jeśli dziecko boi się zasnąć samotnie, trzeba zostać z nim, aż dziecko zaśnie, a jeśli boi się złych snów, można mu dać swoją ulubioną zabawkę, tłumacząc, że to teraz jego obrońca, który wypędzi wszystkie koszmary.
Należy pamiętać, że proces kładzenia się spać powinien być cykliczny. Dzieci cieszą się pewnymi rytuałami, które powtarzane dają dziecku pewność siebie i stabilność.
Rodzice muszą wypracować ścisłą procedurę przed pójściem spać: trzeba zebrać wszystkie zabawki, wykąpać się, umyć lub wziąć prysznic, umyć zęby, po czym można założyć piżamę i wejść pod kołdrę. Powtarzając te kroki każdego dnia, Twoje dziecko przyzwyczai się do nich, a nawet je pokocha. Ten rytuał poczeka i najprawdopodobniej pójdzie spać bez perswazji.