Gdy w rodzinie pojawia się dziecko, to dla rodziców zarówno wielka radość, jak i równie wielka odpowiedzialność. W końcu teraz od nich zależy, czy dziecko dorośnie zdrowe, wszechstronnie rozwinięte, dobrze przygotowane do samodzielnego życia. A do tego nie wystarczy dbać o niego, dostarczać mu pożywienia i odzieży oraz chronić go przed niebezpieczeństwami. Rodzice muszą być świadomi naturalnych zmian zachodzących w ich dziecku w miarę dorastania.
Jak zmienia się anatomia dziecka
Noworodki mają nieproporcjonalnie dużą (w porównaniu do całkowitej długości ciała) głowę i małe nogi. Z wiekiem jego ciało staje się dłuższe, a brak równowagi szybko znika. W pierwszym roku życia dziecka dolna część jego twarzy rośnie i przestaje być prawie okrągła. W wieku dwóch lat dolna szczęka nadal się rozwija, ale w wolniejszym tempie. Wzrasta również względna długość nóg. Na początku szkoły charakterystyczny obrzęk twarzy dzieci praktycznie zniknął. W okresie dojrzewania proporcje twarzy dzieci są prawie takie same jak u dorosłych. Z drugiej strony kończyny mogą wyglądać na nieproporcjonalnie długie, ze względu na szybki wzrost tkanki kostnej spowodowany zmianą składu hormonalnego.
Jakie zmiany zachodzą w psychologii dziecka w miarę dorastania?
Dziecko rodzi się całkowicie bezradne, z ograniczonym zestawem odruchów warunkowych. Ale przez rok już dużo wie, na przykład pewnie siedzi, raczkuje szybko, próbuje chodzić, dobrze poznaje swoich rodziców i innych bliskich, potrafi montować proste konstrukcje, takie jak piramidy. Ma początki myślenia abstrakcyjnego. W wielu przypadkach roczne dzieci próbują zacząć mówić.
W wieku trzech lat normalnie rozwinięte dziecko potrafi dobrze mówić, biegać, skakać, korzystać z trójkołowca i samodzielnie używać sztućców. Ma dobrze rozwiniętą koordynację ruchów, koordynację ruchową. Można go nauczyć higieny, podstawowych umiejętności samoopieki, dyscypliny.
Z biegiem lat dziecko staje się coraz bardziej rozwinięte nie tylko anatomicznie, ale także psychicznie. Z reguły rodzice nie powinni mieć poważnych problemów z jego zachowaniem, posłuszeństwem itp. aż do wieku dojrzewania. W tym czasie skład hormonalny organizmu zmienia się dramatycznie. Dlatego do niedawna spokojne, posłuszne i grzeczne dziecko może zostać przemienione nie do poznania. Często zachowuje się ostentacyjnie niegrzecznie, potrafi wywołać skandal dosłownie znikąd, kompleksuje się swoim wyglądem. Rodzice powinni być cierpliwi, wyrozumiali, ponieważ jest to naturalne zachowanie większości nastolatków. Mija przez lata. W tym wieku dziecko potrzebuje wsparcia rodziców. Nie musisz go karcić za jego niewłaściwe zachowanie, pamiętaj o sobie w tym wieku.
