Wszyscy rodzice muszą wcześniej przygotować się na czas dojrzewania dziecka, aby wiedzieć, jak spokojnie zachować się w danej sytuacji.
Instrukcje
Krok 1
Zawsze bądź otwarty na komunikację z nastolatkiem. Musi mieć pewność, że może zwrócić się do rodziców w każdej sprawie, nie spotykając się z przedwczesną krytyką i wyrzutami. Dlatego zachowaj spokój i rozsądek. Wspieraj swoje dziecko i nie zostawiaj go bez opieki w trudnych chwilach.
Krok 2
Nastolatki przeżywają okres dorastania, dlatego domagają się szacunku dla siebie, nie tolerują dalszej komunikacji z nimi jak z maluchami, wymagają od dorosłych rozmów na równych prawach. Czas na wychowanie się skończył, nastolatkowi można udzielać dyskretnych porad, dzielić się osobistymi doświadczeniami i delikatnie prowadzić go właściwą ścieżką. Egzekwowanie wymagań i instrukcji jest bezużyteczne. Możesz negocjować tylko z nastolatkiem.
Krok 3
Nastolatek musi nauczyć się samodzielności i odpowiedzialności. Poszerz swoją przestrzeń osobistą, nałóż na dziecko nowe obowiązki, pozwól mu nauczyć się odpowiedzialności poprzez wypełnianie wszelkich ważnych zadań związanych z rodziną, w domu. Zachęcaj nastolatka do udziału w spotkaniach rodzinnych, poproś go o opinię na temat powodu lub innej kwestii.
Krok 4
Bez względu na to, jak dziecko dąży do niezależności, zawsze bądź gotowy do pomocy. Nie powinieneś ich winić za głupotę i brak doświadczenia. Dlatego rodzice istnieją, aby we właściwym czasie pomóc dziecku. Nie powinieneś karać go pozostawieniem w trudnej sytuacji, bądź tam i następnym razem dziecko natychmiast przyjdzie do Ciebie po radę, aby uniknąć ewentualnych problemów.
Krok 5
Wszyscy ludzie w młodości popełniają różne błędy, dzięki czemu człowiek studiuje obyczaje ludzi, zdobywa doświadczenie. Nie próbuj chronić swojego dziecka przed błędami w każdy możliwy sposób. Rodzice nie mogą wiecznie chronić swoich dzieci przed światem. W obliczu prawdziwego dorosłego życia pierwsze poważne problemy i niepowodzenia mogą szybko przytłoczyć człowieka.
Krok 6
Zaufaj swoim dzieciom. Nie organizuj przesłuchań z uzależnieniami na temat życia osobistego dziecka, jego przyjaciół, hobby, nie narzucaj się, nie obrażaj się, jeśli dziecko nie chce rozmawiać na żadne tematy, nie znajduje czasu specjalnie przeznaczonego na komunikację z tobą. Zaproś ich do zrobienia czegoś razem, ponieważ ułatwia to rozpoczęcie i prowadzenie swobodnej rozmowy.
