Możesz nauczyć dziecko samoobrony w pierwszym roku życia. Niewątpliwie w tak młodym wieku trudno mu coś wytłumaczyć, więc wszystkiego musi uczyć się z „pomocy wizualnych”. Ty sam musisz stać się dla niego żywym przykładem. Wtedy dziecko skopiuje twój model zachowania w określonych sytuacjach.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli dziecko gryzie Cię podczas karmienia, powiedz mu, że nie możesz tego zrobić, powiedz mu, że boli i przestań na chwilę karmić. Po kilku takich powtórzeniach dziecko wszystko zrozumie i już tego nie zrobi. Bądź wytrwały i podświadomie dziecko nauczy się już dyplomatycznych odpowiedzi.
Krok 2
Jeśli dziecko uderzyło cię lub pociągnęło za włosy, nie powinieneś odpowiadać tymi samymi gestami. To tylko nauczy Twoje dziecko bycia bardziej agresywnym. Powiedz mu stanowczo, że nie jest to miłe, ale nigdy go nie karz. Wymyśl frazę, która stanie się Twoim hasłem. Na przykład: „Nie pozwalam na to”. Stopniowo samo dziecko nauczy się wymawiać to zdanie w sytuacjach konfliktowych. A im pewniej mówi, tym większy efekt przyniesie.
Krok 3
W konfliktach w piaskownicy nie bierz rzeczy zbyt osobiście. Kłótni nie da się uniknąć, bez względu na to, jak bardzo się starasz. Pomóż swojemu maleństwu. Tylko nie zaczynaj krzyczeć na inne dziecko. Wskaż drogę do pokojowego rozwiązania problemu, w przeciwnym razie ryzykujesz podniesienie awanturnika.
Krok 4
Jeśli próbuje zabrać dziecku zabawki, pomocne będzie zdanie, którego dziecko nauczyło się wcześniej (patrz punkt 2). Naucz go być stanowczym w słowach, nie płakać, ale też nie wszczynać od razu bójki. Jeśli Twoje dziecko kilkakrotnie odpowie stanowczą odmową lub zaproponuje wspólną zabawę, możesz być pewien, że w przyszłości takich sytuacji będzie znacznie mniej.
Krok 5
Jeśli inne dziecko zachowuje się wobec Ciebie agresywnie, czyli próbuje walczyć z samym sobą, to w wieku 2 lat wskazane jest uchronienie dziecka przed takimi bojownikami. Wyjaśnij mu, że agresor się myli, ale nie możesz się poddawać. Dotyczy to szczególnie tych dzieci, które są fizycznie wyraźnie słabsze od swoich rywali. Jeśli to nie zadziała, porozmawiaj z rodzicem drugiego dziecka. Daj im delikatną wskazówkę dotyczącą sytuacji.
Krok 6
Z biegiem czasu staraj się przejść do taktyki bez użycia rąk, o ile pozwala na to sytuacja. Daj dziecku możliwość samodzielnego radzenia sobie ze sprawcą.
Krok 7
Pamiętaj jednak, że nie wszystkie konflikty można rozwiązać za pomocą słów. Czasami Twoje dziecko nadal będzie musiało bronić swojej niewinności siłą. Naucz go odczuwać przewagę, gdy można użyć brutalnej siły i kiedy świat może rozwiązać wszystko.
Krok 8
Wyjaśnij mu, żeby nie atakował jako pierwszy. Ale jeśli go zaatakowali, naucz go walczyć. Wyjaśnij dziecku, że jeśli drugi go „prześladuje”, najlepiej zignorować takie ataki, a jeśli ktoś spróbuje go uderzyć, to w ten sam sposób i musisz walczyć. Poproś tatę, aby nauczył Twoje dziecko podstawowych lekcji samoobrony.
Krok 9
Wyślij swoje dziecko do sekcji sztuk walki. Sama ich filozofia uczy nie atakować, ale bronić. Używaj siły tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, gdy nie ma innego wyjścia. Twoje dziecko nauczy się nie tylko stawać w obronie siebie, ale także nauczy się takich pojęć jak odwaga, szlachetność, godność.
