Jeśli w Twojej rodzinie jest dziecko, które zachowuje się nieco inaczej niż zwykle, powinieneś zwrócić na to szczególną uwagę. Jeśli dziecko jest niekomunikatywne, widzi dziwne sny, może prowadzić rozmowy z roślinami lub zaskakuje czymś innym, całkiem możliwe, że jest „kryształowym dzieckiem”.
O dzieciach w kolorze indygo często mówi się w telewizji i prasie. Jak wiecie, ich aura ma swoje specjalne kolory. Ale różnica między indygo a zwykłymi dziećmi na tym się nie kończy. Dzieci indygo są niezależne i nie uznają żadnych autorytetów, co utrudnia ich edukację. Ponadto zaprzeczają wielu zwykłym ogólnie przyjętym prawdom, są też nadpobudliwi. Uważa się, że pierwsze dzieci indygo zaczęły pojawiać się w połowie ubiegłego wieku. Później to im zaczęto przypisywać ruchy hippisów i punków. Społeczeństwo odrzucało krnąbrne dzieci i nie potrzebowały niczyjej aprobaty. Dzieci kryształowe to kolejna forma dzieci indygo. Ta nowa formacja dzieci stała się znana na przełomie XX i XXI wieku. Dlaczego właśnie „kryształy”? Badacze zauważyli, że aura takiego dziecka na zdjęciu wykonanym za pomocą specjalnych urządzeń nie jest okrągła, a krystaliczna. We wcześniejszych badaniach ludzkiej aury nie zauważono tego. Jeśli chodzi o charakterystyczne cechy zachowania dzieci kryształowych, jest ono pod wieloma względami podobne do zachowania dzieci indygo. Są też niekomunikatywni i niezależni oraz nie ufają opiniom innych ludzi. Zauważono, że u kryształowych dzieci mowa pojawia się później niż u zwykłych, o około dwa lub trzy lata. Psychologowie tłumaczą to zjawisko faktem, że takie dzieci po prostu nie mają potrzeby komunikacji werbalnej, ponieważ są obdarzone zdolnościami telepatycznymi. Ale nawet zaczynając mówić, dla wielu dzieci-kryształy pozostają tajemnicą. Niełatwo się z nimi porozumieć, ponieważ bardzo dobrze wyczuwają fałsz i wycofują się w siebie przy pierwszych jego przejawach. Kryształowe dzieci bardzo kochają otaczającą je przyrodę. Jak sami twierdzą, dane im jest zrozumieć język ptaków, zwierząt i roślin. Ponadto te dzieci mogą przewidzieć najbliższą przyszłość. Niektórzy naukowcy uważają, że kryształowe dzieci są kolejnym krokiem w rozwoju ludzkości. Dzieci „kryształowe” są bardzo wrażliwe i wrażliwe. Są introwertykami i wiedzą, jak odłączyć się od wszystkiego. W związku z tym niektórzy naukowcy stawiają hipotezę, że dzieci z autyzmem mogą po prostu należeć do nowej formacji „kryształów”. Często dzieciom tym przypisuje się różne odchylenia psychiczne, które w rzeczywistości są mechanizmem ochronnym dla przetrwania ludzi nowej formacji we współczesnym społeczeństwie.
