Nadpobudliwe dziecko to problem wielu współczesnych rodziców. Brak hormonów noradrenaliny i dopaminy w organizmie wpływa na zachowanie dziecka, w wyniku czego wymaga ono leczenia korekcyjnego. Nie należy liczyć na szybki wynik, proces leczenia jest długi i ciągnie się przez wiele miesięcy, jednak bez tego przystosowanie dziecka do warunków placówki edukacyjnej jest niezwykle problematyczne.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim należy zrozumieć, czy jest to kwestia choroby. Odróżnienie nadpobudliwego dziecka od zwykłej chłopczycy jest trudne, ale możliwe. W przypadku, gdy dziecko zostanie odpowiednio zdiagnozowane, naprawdę trudno jest mu skoncentrować się na określonej czynności i być posłusznym rodzicom. Zadaje wiele pytań, ale nie może się doczekać odpowiedzi na nie. Zainteresowanie grami wymagającymi wytrwałości i uwagi jest minimalne. To jest główny problem: niemożność koncentracji nie pozwala na przyswajanie nowej wiedzy, a uczęszczanie do szkoły staje się dla dziecka torturą. Taki dzieciak nie może nawet spokojnie siedzieć na krześle, dynda nogami, puka w ręce, wierci się i kręci. Jednocześnie jego pragnienia są sprzeczne i nieświadome, prawie niemożliwe jest kontrolowanie jego zachowania. Surowo zabrania się samodzielnego stosowania środków uspokajających lub uspokajających. Nawet jeśli dziecko ma niespokojny sen, wymagana jest konsultacja z neurologiem.
Krok 2
Nadpobudliwe dziecko, którego leczenie trwa długo, potrzebuje jasnego planu dnia, więc rodzice muszą to przemyśleć z wyprzedzeniem. Do tego stopnia, że przyda się uczniowi, aby zobaczyć codzienną rutynę na piśmie wywieszoną na ścianie. Jeśli rodzice pozycjonują to jako pewne, nie tolerując zmian, to codzienna rutyna zmobilizuje dziecko. Dobrze zaplanowany dzień pomaga uniknąć nadmiernego podniecenia i kontrolować zachowanie dziecka.
Krok 3
Aby zminimalizować liczbę konfliktów w rodzinie, przejście do kolejnego etapu zajęć odbywa się stopniowo. Dziecko należy wcześniej ostrzec o zakończeniu gry i upewnić się, że nie jest nadmiernie podekscytowane podczas gry. Takie leczenie wychowawcze pozwoli zachować układ nerwowy rodziców i samego dziecka.
