Człowiek zakochuje się, jest w euforii, wydaje się, że wszystko jest w porządku. Ale nagle zaczyna się scenariusz zniszczenia. Na przykład z powodu niepewności, zazdrości, nieufności lub strachu przed tym związkiem. Co oznacza „włącz”? To słowo odnosi się do pragnienia osoby, aby stworzyć napięcie, które przeradza się w konflikt.
Pochodzi z dzieciństwa, dla chłopców to związek z mamą, dla dziewczynek - z tatą. Rodzice nie zwracają uwagi na dzieci, ponieważ są zajęte pracą lub innymi zajęciami. Małe dzieci nie mają krytycznych osądów i postrzegają odrzucenie z powodu zatrudnienia jako ich całkowite odrzucenie. W wieku dorosłym to poczucie odrzucenia rozwija się w lęki, niepewność, niską samoocenę i nieufność do świata. A kiedy taka osoba wchodzi w związek, nie wierzy, że miłości nie może towarzyszyć ból.
To główny fundament, który prowadzi parę utworzoną z tą osobą do rozstania. Dalej jak śnieżka. Za każdym razem analizując relację, jednostka dochodzi do wniosku o niewłaściwym wyborze partnera i kontynuuje poszukiwania odpowiedniego kandydata. Tak więc „przechodząc” ludzi, przechodzi do etapu „rozczarowania w miłości”. Na nim nie ma bezpośredniego odrzucenia miłości, tutaj jest inaczej. Biochemicznie ciało każdego człowieka nie jest podatne na samozniszczenie, co oznacza, że systematycznie destrukcyjne osobowości wybierają życie bez uczuć. Na przykład jest to przygoda na jedną noc, małżeństwa z rozsądku, a także po prostu przyjaźnie i wspólne mieszkanie.
Gdy tylko człowiek zdaje sobie sprawę, że się zakochał, włączają się panika i mechanizmy destrukcyjne. Istnieje obawa przed porzuceniem, odrzuceniem, skazaniem za porażkę. A osoba, aby nie popaść w taką sytuację, wybiera drogę wewnętrznej samotności. Innymi słowy, to tylko fizyczne uczestnictwo w związku bez udziału komponentu emocjonalnego. Znowu dzieje się to na wezwanie natury: organizm dopasowuje się do okoliczności i próbuje uruchomić mechanizmy przetrwania biologicznego ratowania swojego właściciela.
Chociaż nie jest to akceptowane w naszej kulturze, powinieneś skontaktować się z psychoterapeutą. Musisz wyjść z własnego (osobistego) scenariusza, to jest praca indywidualna.
- Mężczyzna Andrey poznaje dziewczynę Katyę, która go kocha. Oferuje mu swoją miłość „z góry”, mówiąc: „Jestem twoja”. Początkowo Andrei próbuje zaakceptować jej miłość, ale w trakcie związku ma takie uczucia: podejrzliwość, zazdrość, niepewność. Coraz częściej prowokuje Katię do sytuacji konfliktowych. Stopniowo, bez względu na to, jak mądra i miła jest dziewczyna Katya, traci zainteresowanie Andreyem. Ponieważ nie chce, to jest niewygodne, więc co 5 minut załatwiamy z nią sprawy. To ważne!W życiu najczęściej są bardziej „subtelne” przykłady.
- Jednak dla kobiety znacznie więcej niż dla mężczyzny jest poczucie i zachowanie się jak ofiara. Osobowość ofiary nieustannie zadaje mężczyźnie pytania: „”, „”, „” i inne. Prowadzi to do tego, że taka kobieta przestaje się liczyć, a potem często opuszcza taki związek.
Odpowiedź: miłość nie boli. Niestety wielu osobom trudno w to uwierzyć.
