Okres dojrzewania jest uważany za jeden z najtrudniejszych w rozwoju dzieciństwa. Rodzice tracą dużo nerwów próbując nawiązać kontakt z dojrzewającym dzieckiem. Czasami kończy się to, że dziecko wychodzi z domu, zostawiając rodziców samych z najczarniejszymi myślami. Takie wyjazdy to krzyki rozpaczy. A jeśli się nimi nie martwisz, wszystko może się bardzo źle skończyć.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim sprawdź kontakty jego bliskich przyjaciół. Nastolatkowie zwykle boją się nigdzie nie iść. Najłatwiej je znaleźć od przyjaciół lub krewnych. Jeśli znajomi syna w jego wieku mogą nie podawać miejsca obecności twojego dziecka, to powinieneś skontaktować się z ich rodzicami. Zdecydowanie nie warto zostawiać tego gestu bez opieki.
Krok 2
Poznaj kontakty chłopca w mediach społecznościowych. Ogólnie rzecz biorąc, psychologowie nie zalecają wchodzenia w korespondencję dziecka z rówieśnikami. Ale w sytuacjach krytycznych jest to dopuszczalne. Na stronie dziecka w sieci społecznościowej możesz znaleźć jego potencjalne osoby o podobnych poglądach, w których towarzystwie spędza czas.
Krok 3
Zatrudnij detektywa, jeśli wyjścia twojego syna powtarzają się często i za każdym razem nie możesz go sam znaleźć. To bardzo skrajny przypadek i warto się do niego uciekać tylko w trudnych sytuacjach. Ważne jest, aby dziecko nie spędzało czasu w salonach narkotykowych, nie na szkoleniach sekt i nie w złych firmach. Tylko nie mów mu o tym kroku, w przeciwnym razie ryzykujesz całkowitą utratę zaufania.
Krok 4
Praca nad klimatem psychologicznym w rodzinie. Oprócz czysto organizacyjnych działań mających na celu odnalezienie zaginionego dziecka, ważne jest wykorzenienie korzeni problemu. Nastolatki wychodzą z domu tylko wtedy, gdy ich rodzice nie rozumieją nastoletniego kryzysu rozwojowego. Kryzys ten objawia się tym, że nastolatek chce traktować siebie jak osobę dorosłą, ale jednocześnie nie ma własnych zasobów do samodzielnego życia. Najlepszą odpowiedzią rodziców na kryzys nastolatków jest zaakceptowanie dorastania syna. I pomoc w znalezieniu zasobów, aby stać się bardziej niezależnym. Nadal mieszkając z rodzicami, chłopiec może samodzielnie zarabiać np. na gry komputerowe czy modne gadżety. Samo dawanie pieniędzy i kontrolowanie każdego kroku dziecka nie wchodzi w grę.
