Postępując zgodnie z tymi wskazówkami, na pewno wyedukujesz zepsute dziecko na dziecko miłe, współczujące i wyrozumiałe.
Powody zepsutego dziecka
Nieprzemyślany system wychowania. Bardzo często w wyniku niekonsekwencji modelu rodzicielskiego dziecko ulega zepsuciu. Na przykład matka nalega, aby dziecko poszło spać nie później niż o 22:00. Podczas gdy tata pozwala ukochanemu dziecku siedzieć przez kolejne pół godziny lub godzinę. Problemy mogą wynikać z różnic w poglądach na temat rodzicielstwa między matkami-tatusiami i dziadkami. Bardzo często dziadkowie rozpieszczają wnuki, a rodzice starają się uspokoić ukochaną. Wynik jest oczywisty. Dziecko zaczyna manipulować dorosłymi. Co zaskakujące, robi to bardzo dobrze.
Długo oczekiwane dziecko. Nie jest tajemnicą, że wiele małżeństw ma problemy z prokreacją. Ktoś stawia na pierwszym miejscu swoją karierę, mając nadzieję, że później „żyje dla siebie”. Ktoś po prostu nie może zajść w ciążę. Istnieje wiele opcji. Rezultat jest taki sam - noworodek staje się centrum Wszechświata dla wszystkich wokół - dla mamy i taty, dla dziadków, dla każdego, dla każdego, dla każdego. Oczywiście nie jest to zła rzecz. Dziecko to cud. Nie musisz go kochać na pół, zasługuje na więcej. Ale! Musisz wiedzieć, kiedy przestać. Nigdy nie zadzieraj z dzieckiem. I nie pozwól innym tego robić. Nie staraj się chronić dziecka przed wszystkim. Nie lataj pełną parą, aby rozwiązać małe problemy z okruchami, niech najpierw spróbuje zrobić to sam. Dziecko to ta sama osoba, co ty. Nie da się go umieścić w złotej klatce, chroniącej przed wszystkim, co złe i niebezpieczne. Dlatego nawet nie próbuj tego robić, w przeciwnym razie będziesz musiał zastosować w praktyce radę, którą nieco poniżej udzielę rodzicom zepsutych dzieci.
Zamieszanie we własnych poglądach na wychowanie dziecka. Najczęściej z podobnym problemem borykają się świeżo upieczeni rodzice, którzy z całego serca chcą wychować życzliwe i współczujące dziecko, ale nie wiedzą, jak to zrobić. Nie rozumieją, jak zachowywać się z dzieckiem, na co pozwalać, a co ograniczać. W rzeczywistości nie ma w tym nic strasznego. Wszyscy byliśmy kiedyś spaleni własnymi błędami, każdy rodzic potykał się i mylił w swoich metodach wychowawczych. Najważniejsze to nie wywoływać sytuacji, a co gorsza, nie odpuszczać. W przeciwnym razie będziesz musiał zbierać owoce swojej własnej pracy.
Jak dorasta rozpieszczone dziecko?
Agresywny; słaby; bezbronny; zazdrosny; chciwy; niepewni siebie; niezdolny do podejmowania decyzji.
Z tego jasno wynika, że perspektywa nie jest najbardziej różowa. Coś trzeba zmienić.
Jak reedukować rozpieszczone dziecko?
Najważniejszą radą jest przestać ulegać kaprysom rozpieszczonego dziecka. Po prostu rób to nie nagle, ale stopniowo. Najpierw naucz swoje dziecko cierpliwości.
Na przykład dziecko prosi o włączenie dla niego kreskówek, a w tej chwili jesteś zajęty w kuchni. Wyjaśnij rozpieszczonemu dziecku, że koniecznie włącz bajki, ale 10 minut po tym, jak będziesz wolny. Oczywiście w odpowiedzi usłyszysz wycie, krzyki i znajome tupoty małych stóp. W tym miejscu warto mieć nad sobą kontrolę. W końcu sam zdecydowałeś się na reedukację zepsutego dziecka. Nie wycofuj się! Udawaj, że nic się nie stało, zajmij się swoimi sprawami, ale po 10 minutach nadal włącz telewizor.
Inny przykład, w sklepie, dziecko prosi o zakup kolejnej zabawki. Załóżmy, że dzisiaj nie przyniosłeś ze sobą żadnych dodatkowych pieniędzy. I znowu nie poddawaj się. Nie nie nie. Nie trzeba, widząc pierwszą łzę, pędzić do kasy z lalką-maszyną-pociągiem.
W rezultacie dziecko musi zrozumieć, że istnieją nie tylko jego pragnienia i zachcianki, ale także ludzie wokół niego muszą się liczyć. Przede wszystkim - z mamą i tatą.
Następnie porozmawiaj z rozpieszczonym dzieckiem. Wytłumacz mu, że nie kupiłeś mu zabawki, nie dlatego, że już go nie kochasz, ale dlatego, że tak naprawdę nie miałeś pieniędzy. Obiecaj, że kupisz od pierwszej wypłaty to, czego nie kupiłeś dzisiaj. I nie zapomnij spełnić swojej obietnicy, w przeciwnym razie dziecko pomyśli, że go oszukujesz. Wtedy trzeba jeszcze walczyć z kłamstwami dzieci, bo dzieci naśladują zachowanie rodziców.
Wyjaśnij rozpieszczonemu dziecku, że nie przestałeś go kochać tak bardzo jak wcześniej, po prostu czasami denerwuje mamę i tatę swoim zachowaniem. Skup się na tym. Że to nie samo dziecko cię denerwuje, ale jego zachowanie. W przeciwnym razie dziecko może odnieść wrażenie, że go nie kochasz, bo jest zły. Psychika dziecka to bardzo złożona sprawa. Musisz być bardzo ostrożny w swoich słowach, aby nie komplikować jeszcze bardziej relacji z dzieckiem.
