Wiek przejściowy to okres u nastolatka, podczas którego przechodzi on do nowego etapu w swoim życiu. Nie jest już małym dzieckiem, ale także nieukształtowaną dorosłą osobowością.
Wiek przejściowy zwykle zaczyna się od 11-15 lat i trwa do 18, a nawet do 21 lat. W tym czasie nastolatek kształtuje własny światopogląd, zainteresowania, własną wizję życia. Chce czuć się niezależny i pokazać wszystkim, że nie jest już dzieckiem. W związku z tym pojawiają się konflikty ze światem zewnętrznym, z rówieśnikami, z rodzicami. Głównym zadaniem dorosłych jest nie przesadzać w tej chwili z zakazami, uzbroić się w cierpliwość, aby wesprzeć swoje dziecko w tym trudnym okresie jego życia.
W okresie dojrzewania nastolatek jest bardziej wrażliwy. Ma nagłe wahania nastroju. Jest coraz bardziej niezadowolony ze swojego wyglądu i ostro odbiera wszystkie uwagi do niego. Dlatego musisz częściej komunikować się z dzieckiem, chwalić osiągnięcia w różnych dziedzinach życia, starać się w każdy możliwy sposób wspierać jego samoocenę.
Nastolatek pragnie wolności, niezależności. A kiedy rodzice zaczynają go w tym ograniczać i wywierać na niego presję moralną i psychiczną, wtedy pojawia się konflikt. Dziecko może albo wycofać się w siebie, albo okazać bunt, któremu towarzyszy agresja. Dlatego nie ma potrzeby nadmiernie ograniczać wolności dziecka, wszystko powinno być w granicach rozsądku. Wysłuchaj jego pragnień i pomóż mu lepiej zrozumieć normy moralne dorosłego społeczeństwa.
Ponadto dojrzewanie jest znane nie tylko z konfliktów z dorosłymi, ale także z ich rówieśnikami. Wyścig o przywództwo zaczyna się w szkole, w firmie. I oczywiście nie obyło się bez kłopotów. Nie każdemu udaje się być liderem, a ci, którzy są moralnie słabsi lub ich opinie są sprzeczne z innymi, mogą zostać wyrzutkami. Aby tego uniknąć, najpierw uspokój dziecko i pokaż mu, że nie jest tak źle, że różni się w jakiś sposób od swoich kolegów z klasy. Nastolatek musi zaakceptować wszystkie zmiany, które go zachodzą i zrozumieć, że jest osobą i ma prawo do swojej opinii, nawet jeśli nie jest ona taka sama jak wszystkich innych.
Traktuj swoje dziecko jak osobę dorosłą, a nauczy się być pełnoprawnym członkiem społeczeństwa.
