Małe dzieci rosną i rozwijają się według specjalnych praw, które nie dotyczą osoby dorosłej. Aby ocenić rozwój dziecka, stosuje się szereg wskaźników, którymi kieruje się większość pediatrów.
Instrukcje
Krok 1
Wszystkie dzieci są indywidualne i różnią się od siebie tempem rozwoju fizycznego. Niemniej jednak istnieją uznane na całym świecie metody oceny rozwoju fizycznego i psychomotorycznego dziecka. Za pomocą tych metod lekarze dziecięcy określają, w jakim stopniu wskaźniki antropometryczne dziecka odpowiadają jego wiekowi. Kontrolowanie dynamiki rozwoju jest ważnym zadaniem pediatry i rodziców dziecka, ponieważ w przypadku odchyleń od normy możliwe jest przeprowadzenie na czas badania i zidentyfikowanie ich przyczyn.
Krok 2
Rozwój fizyczny dziecka oceniany jest według najważniejszych wskaźników antropometrycznych: masy ciała, wzrostu, proporcji części ciała, zdolności motorycznych.
Krok 3
Wzrost dziecka jest najważniejszym wskaźnikiem jego normalnego rozwoju. Opóźnienie wzrostu to niepokojący objaw, którego nie można ignorować w każdym wieku, począwszy od pierwszych tygodni życia dziecka. Najwyższe tempo wzrostu obserwuje się u noworodków. Proces wzrostu nie jest jednolity: w różnym wieku występują tak zwane skoki wzrostu. Im starsze dziecko, tym wolniej rośnie. Do oceny tego wskaźnika stosuje się tabele normatywne w skali parametrycznej lub centylowej. Wzrost noworodka urodzonego w terminie wynosi średnio 46-60 cm, w ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia dziecko zyskuje około 6 cm, a następnie tempo wzrostu zaczyna spadać. Kolejny skok wzrostowy obserwujemy po roku. Średnio w pierwszym roku wzrost dziecka wzrasta o 20-25 cm, w trzecim roku życia dziecko staje się wyższe o kolejne 12-13 cm, a w wieku czterech lat tempo wzrostu maleje - dziecko rośnie tylko 7-8 cm, zahamowanie wzrostu jest oznaką licznych chorób i braku składników odżywczych, witamin, minerałów. Jeśli wzrost dziecka nie odpowiada średnim wskaźnikom tabel, powinieneś zostać zbadany przez lekarza.
Krok 4
Drugim ważnym wskaźnikiem rozwoju dziecka jest masa ciała. Waga dziecka zmienia się pod wpływem wielu czynników, ale istnieją średnie wartości, które są uznawane za granice normy. Masa ciała noworodka urodzonego o czasie wynosi 2600-4500 g. W pierwszych trzech miesiącach życia obserwuje się najbardziej intensywny przyrost masy ciała. W wieku sześciu miesięcy dynamika przyrostu masy ciała zaczyna się zmniejszać. W ciągu roku zdrowe dziecko waży średnio 10-11 kg. Małe odchylenia od normy nie są patologią, ponieważ waga jest wskaźnikiem nietrwałym, w dużej mierze ze względu na indywidualne cechy ciała dziecka.
Krok 5
Funkcje motoryczne są wskaźnikiem, za pomocą którego oceniany jest rozwój psychomotoryczny dziecka. Bezpośrednio po urodzeniu oceniane są naturalne odruchy fizjologiczne dziecka. W wieku dwóch miesięcy dziecko powinno pewnie trzymać się za głowę, jego ruchy stają się mniej chaotyczne i chaotyczne, dziecko może podejmować próby chwycenia zabawki i trzymania jej w dłoniach. W wieku trzech miesięcy wiele dzieci zaczyna przewracać się z pleców na brzuch, ale ta czynność może być wykonana po raz pierwszy przez dziecko nawet w wieku pięciu miesięcy, co nie jest uważane za odstępstwo od normy. W wieku 6 miesięcy dziecko zwykle zaczyna raczkować i podejmować próby siadania, a w wieku 7 miesięcy próby te powinny zakończyć się sukcesem. W wieku 9 miesięcy dziecko już umie raczkować, przewracać się z pleców na brzuch, a następnie z brzucha na plecy, siadać, stać i stawiać pierwsze kroki przy podporze. Większość dzieci podejmuje samodzielne kroki bez wsparcia w wieku 12 miesięcy.
Krok 6
Należy pamiętać, że żaden ze wskaźników rozwoju fizycznego w dzieciństwie nie jest powodem do niepokoju. Rozwój dziecka ocenia się w zespole wielu znaków, biorąc pod uwagę indywidualne cechy organizmu.
