Okres dojrzewania jest najtrudniejszym okresem rozwoju, ponieważ wtedy następuje kształtowanie się osobowości człowieka. Wiąże się z tym wiele problemów, w tym szalejące kłamstwa dziecka.
Bycie rodzicem nastolatka jest trudne i nie zawsze przyjemne. W tym wieku dzieci dramatycznie dorastają i starają się w jak najkrótszym czasie stać się jak najbardziej dorosłymi. Pociąga to za sobą nieprzyjemne konsekwencje – np. Twoje dziecko pierwszy raz próbuje alkoholu, papierosów, spóźnia się i często kłamie. Najtrudniejsza jest ostatnia chwila, kłamstwo jest często dla dziecka metodą samoobrony. Ukrywa prawdziwe fakty i kłamie, aby uchronić się przed rodzicem. I nie zawsze boi się kar fizycznych, ale też podniesienia głosu, wyrzutów. Zwróć uwagę na swoją metodę wychowania – autorytaryzm nie przyniesie dobrych owoców. Poluzuj uchwyt, nadal nie będzie można kontrolować wszystkich działań dziecka. Nastolatkowie kłamią również z powodu tego, co ich zdaniem nie wyszło. Wydaje im się, że wszyscy wokół nich żyją lepiej i szczęśliwiej. Pierwsze rozstanie z kochankiem, odmowa zakupu czegoś przez rodziców, zakaz podróżowania z przyjaciółmi – to wszystko pociąga za sobą góry kłamstw. Dzieci kłamią, aby nie wyglądać „głupio” przed rówieśnikami, upiększać realia życia i wydawać się trochę „fajniejsze” i tak dalej. W tym przypadku niewiele zależy od Ciebie. Za kilka lat dziecko zda sobie sprawę, że jego życie nie jest wyścigiem z przyjaciółmi i że wszystkie przyjemności i radości dopiero nadejdą. Niechęć do rozwiązywania problemów również prowadzi do kłamstw. Oznacza to tylko, że nastolatek boi się i nie jest gotowy, aby stać się dorosłym ze wszystkimi towarzyszącymi okolicznościami. Po otrzymaniu „dwójki” nie spieszy się, aby poinformować rodziców i udać się do nauczyciela, aby to poprawić. Ukryje przed tobą prawdę i będzie unikał nauczyciela. Polegając na „przypadku”, młodzież nadal żyje i udaje, że nic złego się nie dzieje. A to pociąga za sobą wszystkie nowe kłamstwa, ponieważ problemów nie rozwiążą same. Staraj się nauczyć dziecko odpowiedzialności, zaszczepiaj to z czasem, nie wywieraj presji na nastolatka. Cokolwiek sprawia, że twoje dorastające dziecko kłamie, nie traktuj tego jako poważnego wyzwania rozwojowego. Wyjaśnij delikatnie, że kłamstwo nie zawsze rozwiązuje problemy, ale często je stwarza. Wskazane jest, aby zrobić to na własnym przykładzie: nie kłam przynajmniej przed nim i dziel się przykładami nieudanego wyniku kłamstw przyjaciół.
