Wiele problemów dzieci, które nie zostaną rozwiązane na czas, może znacząco wpłynąć na proces samorealizacji człowieka w wieku dorosłym. Dziecko pozostawione same sobie ze swoimi lękami staje się niespokojne. Przezwyciężenie tego ciągłego niepokoju jest trudne. Lepiej nie dopuścić do powstania w głowie dziecka niewyjaśnionych obaw.
Instrukcje
Krok 1
Samo odczuwanie strachu jest korzystne. To właśnie pomaga uniknąć wielu kłopotów: strach przed bólem nie pozwoli ci położyć palca na rozgrzanym żelazku, polizać metalową rurkę na mrozie, przejść przez ulicę na czerwonym świetle; strach przed kłopotami stymuluje ludzi do szukania kompromisów między sobą i tak dalej. Krótko mówiąc, strach jest integralną częścią instynktu samozachowawczego. Pojawiający się od czasu do czasu strach jest normalny, ale gdy stale nawiedza dziecko, jest oznaką wzmożonego niepokoju, który zatruwa egzystencję zarówno dziecka, jak i jego rodziców.
Krok 2
Według statystyk co drugie dziecko w wieku od 2 do 9 lat ma nieuzasadnione obawy. W tym okresie dziecko już dużo wie, ale wiele zjawisk wciąż jest dla niego niezrozumiałych. Na tę mieszankę tego, co wytłumaczalne i niewytłumaczalne, nakłada się dzika fantazja, tworząc przedstawienia, które często nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. I zdarza się, że sami rodzice dolewają oliwy do ognia: straszą dziecko babayką, która może go ukraść. Przyczyną nieuzasadnionego niepokoju mogą być również: napięcie w rodzinie, ignorowanie przez rodziców potrzeb dziecka, jego pytania, zwiększona kontrola i tak dalej.
Krok 3
Zadaniem rodziców jest dostrzeżenie w porę uczucia lęku u dziecka i rozwianie wszelkich jego wątpliwości, a także w razie potrzeby skorygowanie własnego zachowania. W przeciwnym razie nie da się uniknąć komplikacji. Dorastając dziecko będzie miało trudności z nawiązywaniem nowych znajomości, będzie stale w depresji. Jego apatia społeczna stanie się istotną przeszkodą w jego samorealizacji.
Krok 4
Możesz pomóc dziecku w sytuacji zwiększonego niepokoju. Rytuały mogą uratować dzień. Na przykład większość lęków wiąże się z pójściem spać. Jeśli dziecko boi się samotności, należy wprowadzić jasny rytuał, który będzie powtarzany z dnia na dzień: najpierw wyślij go do umycia, umyj zęby, potem załóż piżamę, poczytaj bajkę i powiedz dobranoc. Nie wyłączaj światła, jeśli dziecko o to poprosi. Przed położeniem się upewnij się, że dziecko w porę się uspokoi, wszystkie zabawy na świeżym powietrzu należy zakończyć na kilka godzin przed snem. Nie karm go przed snem – organizm musi odpoczywać w nocy, dodatkowo pełny żołądek może wywoływać koszmary.
