Zwierzę w tym samym domu z małym dzieckiem. Dla niektórych taka sytuacja jest całkiem do przyjęcia, podczas gdy inni uważają ją za niedopuszczalną. Obydwa mają rację, bez względu na to, jak paradoksalnie to zabrzmi. Główną zasadą takiego sąsiedztwa jest przestrzeganie określonych warunków współżycia, co pomoże uniknąć problemów.
Koty z reguły powodują poważne obawy u przyszłych matek. W większości przypadków mają dostęp do każdego zakątka domu. I to koty są nosicielami Toxoplasma. Ta choroba może zagrażać płodowi różnymi deformacjami. Wskaźnik infekcji jest bardzo niski, ale należy zachować ostrożność. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przetestowanie na obecność Toxoplasma, zarówno dla zwierzęcia, jak i jego właścicieli. Drugim jest ochrona zwierzaka przed komunikowaniem się z obcymi kotami. I po trzecie, przyszła mama nie powinna opiekować się kotem, ale przekazać opiekę nad zwierzęciem komuś z gospodarstwa domowego.
Na długo przed tą szczęśliwą chwilą rodziców ogarnia niepokój: u dziecka może rozwinąć się alergia na wełnę, istnieje ryzyko zakażenia pasożytami ze strony zwierzęcia, pies może ugryźć dziecko, kot może podrapać. Wiele negatywnych historii życiowych i reportaży telewizyjnych jest przerażających. Ale praktyka pokazuje, że najczęściej cierpi zwierzę, a nie dziecko. Właściciele na chwilę o nim zapominają, całkowicie pogrążeni w kłopotach dziecka. Jeśli w twoim domu mieszka zwierzę, pamiętaj, że jesteśmy odpowiedzialni za tych, których oswoiliśmy.
• Codziennie nawilżaj cały dom. Aby skrócić czas tej lekcji, możesz na jakiś czas pozbyć się dywanów i drobnych elementów dekoracyjnych.
• Drzwi do pokoju dziecka powinny być zamknięte, aby nie dopuścić do wejścia zwierzęcia.
• Nie zostawiaj dziecka samego ze zwierzęciem, bez względu na to, jak bezpieczne i urocze może się wydawać.
• Umieść miski i toaletę swojego zwierzaka w miejscu niedostępnym dla dziecka.
• Regularnie odwiedzaj swojego lekarza weterynarii, szczep swoje zwierzę.
Od 2 do 5 lat dziecko uczy się komunikować i wchodzić w interakcje ze światem zewnętrznym. To właśnie komunikacja ze zwierzętami nauczy go życzliwości, troski o słabszego i miłosierdzia. Zdobądź bezpretensjonalnego zwierzaka, takiego jak królik lub świnka morska. Dzieci powyżej 5 roku życia mogą już przejąć odpowiedzialność za opiekę nad zwierzęciem. Chodzenie ze zwierzakiem, karmienie - te proste rzeczy nauczą odpowiedzialności, pobłażania i będą rodzajem treningu umiejętności dorosłości.
Rodziny z małymi dziećmi muszą być bardzo odpowiedzialne przy wyborze zwierzaka. Osoby chcące zdobyć psa powinny wybierać spośród ras takich jak Collie, Pudel, Labrador czy Retriever. Psy małych ras, na przykład jamnik, cocker spaniel czy pekińczyk, nie różnią się cierpliwością i pobłażliwością, są bardziej złośliwe i mogą zaszkodzić dziecku. Spośród ras kotów persy i sfinksy, szkockie fałdy i brytyjczycy dobrze dogadują się z dziećmi. Sąsiedztwo dziecka z kotem syjamskim jest niedozwolone! Dla dzieci z problemami z mową papuga, która potrafi mówić, jest świetnym przyjacielem. Wspólne zajęcia w „języku” przyniosą korzyści obojgu.
W Ameryce i Europie związek dziecka i zwierzęcia od wielu dziesięcioleci uważany jest za normalny. Właściwe podejście do wyboru zwierzaka, przestrzeganie prostych zasad opieki, uważna postawa przyniesie nie tylko przyjemność, ale także korzyści.
