Psychologowie udowodnili, że każda osoba należy do pewnego psychotypu, który nie zmienia się przez całe życie. Po przestudiowaniu podstawowych psychotypów ludzi wokół ciebie możesz łatwo nawiązać z nimi komunikację i uniknąć ostrych zakrętów.
Różnorodność klasyfikacji
W psychologii interpersonalnej istnieje wiele klasyfikacji psychotypów. Bardzo popularna jest klasyfikacja opracowana przez Gustava Junga. Zgodnie z nią ludzie dzielą się na introwertyków (zorientowanych do wewnątrz, unikający komunikacji) i ekstrawertyków (zorientowanych na zewnątrz, skłonnych do komunikowania się).
I zgodnie z typologią Heimans-Le Senne, ludzie dzielą się na osiem typów, w zależności od emocjonalności, wrażliwości, aktywności i tak dalej. Istnieją typy osobowości nerwowe, sentymentalne, bardzo aktywne, namiętne, amorficzne (nieostrożne), apatyczne, sangwiniczne (sangwiniczne) i flegmatyczne (flegmatyczne).
Bardzo ciekawą klasyfikację zaproponował rosyjski naukowiec V. M. Shepel. Jego zdaniem ludzie dzielą się na:
- kolektywiści - pracownicy socjalni, którzy aktywnie wspierają przedsięwzięcia publiczne;
- indywidualiści - skłaniający się ku niezależności i osobistej odpowiedzialności;
- pretendenci - robotnicy z wyraźną próżnością, urazą, pragnieniem bycia w centrum uwagi;
- naśladowcy - pracownicy, którzy naśladują maniery innych ludzi i unikają komplikacji;
- pasywni - pracownicy o słabej woli, którzy nie starają się wykazywać inicjatywy;
- odosobnieni - pracownicy o nieprzyjemnym charakterze.
Podział według temperamentu
Podział osobowości według temperamentu na sangwiniczne, choleryczne, flegmatyczne i melancholijne ma raczej znaczenie praktyczne.
Choleric jest zbyt wybredny, pospieszny, niespokojny, szorstki, bezpośredni, uparty, pełen urazy i niezapomniany. Nie umie słuchać innych ludzi, chętnie podejmuje ryzyko, nie lubi rutynowej pracy. Nie będzie dobrym szefem. Lepiej, jeśli jego prawa ręka jest osobą flegmatyczną.
Osoba sangwiniczna ma zupełnie inne cechy. Lubi podejmować się nowych projektów, ale rzadko doprowadza je do logicznego zakończenia. Łatwo podejmuje decyzje i szybko dostosowuje się do zmieniających się warunków środowiskowych. Łatwo znaleźć z nim wspólny język. Umie słuchać innych. Osoba optymistyczna jest idealnym przywódcą.
Z kolei flegmatyk jest zimnokrwisty i spokojny. W biznesie jest konsekwentny, cierpliwy, obojętny na pochwały. Nie jest mu łatwo budować dialog, a rozmówca wzbudza jego zainteresowanie w przypadku czerpania korzyści z tej komunikacji. Ale flegmatyk wie, jak doskonale pracować z dokumentami. Nie ma lepszego kandydata na stanowisko księgowego.
W przeciwieństwie do rozważanych psychotypów melancholika nazywa się „nieporozumieniem natury”. Jest bardzo podejrzliwy, nieśmiały, nieśmiały, niepewny siebie, ale ma subtelne wyczucie otaczającego go świata. Ten psychotyp często dominuje wśród ludzi kreatywnych.
