Podczas komunikacji z dzieckiem zwracaj szczególną uwagę na to, co i jak mówisz i robisz. Dzieci powinny ufać rodzicom, być z nich dumne i słuchać. To jedna z podstawowych zasad edukacji.
1. Nie czytaj długich wykładów swojemu dziecku. W najlepszym razie po prostu ich wysłucha, ale nie pójdzie za nimi, aw najgorszym będzie na ciebie zły lub będzie żywił urazę. Łatwiej i skuteczniej dawać dobry przykład dzieciom swoim zachowaniem.
2. Dzieci polegają na rodzicach i widząc swoje słabości i braki gubią się. Chociaż są mali, nie mają nikogo, na kim mogą polegać. Nie oszukuj dziecka, bo jeśli dowie się o twoich kłamstwach, na zawsze podważy to jego zaufanie do ciebie lub uzna, że jeśli jego rodzice oszukują, to może zrobić to samo.
3. Nigdy nie kłóć się przy dziecku. Gdy matka i ojciec krzyczą na siebie, dziecko się boi lub zaczyna buntować. Trzeba też być spokojnym i przyjaznym w stosunku do otoczenia: przyjaciół, nauczycieli, wychowawców przedszkoli, rodziców na placu zabaw.
4. Nie strasz dzieci Babą Jagą, wilkami, potworami. Dziecko wychowane w strachu raczej nie będzie spokojne, miłe, opiekuńcze.
5. Nie bij swoich dzieci, nawet jeśli na to zasługują. Możesz dać klapsa dziecku
ale nie w chwilach złości. Dziecko szybko zapomni o klapsie, a wykrzywiona złością i złością twarz matki lub ojca na długo zapamięta.
6. Dziecko powinno wiedzieć, że jesteś sprawiedliwy, karząc go za zły uczynek, a nie za coś, co już „dostał”. Musi też zrozumieć, że istnieją zasady, których należy przestrzegać dla jego własnego dobra.
7. Nie nazywaj swojego dziecka przeciętnym, leniwym. Dzieci łatwo poddają się sugestii, a jeśli za każdym razem powiesz dziecku, jakie jest niezdarne, nie będzie chciało się uczyć, jak coś robić, a po pewnym czasie może naprawdę stać się leniwy.
