Czasami w związku przychodzi moment, w którym sprawy mają się źle. W takich okresach nic się nie cieszy, każde zdarzenie, każde działanie wywołuje jedynie irytację i wstręt. I możesz to wszystko znieść lub otworzyć się, powiedzieć, że czas coś zmienić.
Wszystkie związki rozwijają się i każdy ma czas zawieszenia. To naturalne, bo po starcie zawsze jest upadek. Musisz zrozumieć, że to nie koniec, to tylko cisza. Ale jednocześnie konieczne jest, aby było to wygodne dla obu, ponieważ cierpliwość może nie wystarczyć, a wtedy trudno będzie zwrócić wszystko z powrotem.
Co ci nie odpowiada
Człowiek to istota bardzo emocjonalna. Potrafi się złościć, krzyczeć, zbierać różne rzeczy na stos. W chwili złości nie da się zapanować nad słowami i czynami. Dlatego warto się uspokoić. Lepiej mówić o negatywności w spokojnym stanie. Ale najpierw musisz zdecydować, co tak naprawdę ci nie odpowiada. Zwykle są 1-2 problemy i wszystko inne z nich wynika. Na przykład partner życiowy jest bez pracy, nie próbuje czegoś znaleźć, ale po prostu siedzi w domu. Jednocześnie nie pomaga w pracach domowych, wydaje pieniądze i nie pracuje z dziećmi. W tym przypadku jest tylko jeden problem – brak zarobków, a wszystko inne z tego wynika. Gdy główny problem zostanie rozwiązany, cała reszta przestanie istnieć.
Podkreśl główny problem w swoim związku. Jeśli to nie działa, sporządź listę wszystkich roszczeń, a następnie dla każdego elementu zadaj pytanie: „Dlaczego tak się dzieje?” I wtedy dostajesz źródło kłopotów. To o nim trzeba rozmawiać w parze, a także o uczuciach, które zaczęły zanikać. Bądź ze sobą szczery, ponieważ nie ma już tego entuzjazmu, który był na początku, nie ma już miłości i pasji. Ale można go zwrócić tylko razem.
Jak mówić prawdę
Wybierz odpowiedni moment, musi to być dzień, w którym oboje nie są zbyt zmęczeni, kiedy dzieci nie są rozproszone i jest kilka godzin na omówienie wszystkiego. Nie mów z góry o poważnej rozmowie, nie strasz towarzysza. Gdy tylko znajdziesz czas, nalej herbaty i rozpocznij opowieść.
Pamiętaj, że lepiej od razu podać główne powody, wyjaśnić swoje roszczenia. Ale bez emocji i krzyków. Wyjaśnij, co jest nie tak w uporządkowany sposób. Ale nie oferuj własnych rozwiązań. Wyznacz zadania, ale mów tylko o sobie: o swoich uczuciach, o swoich uczuciach i wątpliwościach. Podkreślaj to, co myślisz, nie narzucaj opinii. Następnie zapytaj, co myśli twój partner. Oczywiście może uniknąć odpowiedzi. Zdarza się to często, ponieważ musi pomyśleć. Daj osobie tę możliwość.
Po chwili wróć do rozmowy. Może za kilka dni albo za tydzień. Zapytaj go, co myśli o twoich słowach. Jeśli znowu odmówi, poszukaj nowego powodu. I dopiero po odpowiedzi zaproponuj poszukanie rozwiązań. Jeśli dana osoba nie nawiąże kontaktu, napisz do niego list. Powtórz wszystko, co myślisz krótko i jasno, i zadaj pytanie, co dalej.
Tylko rodziny, w których dyskutuje się o problemach, mogą istnieć przez długi czas. Naucz się budować dialog, rozmawiaj o swoich problemach, o swoich uczuciach. Bądź szczery, a wtedy możesz znieść wszelkie trudności.
