Wiele małych dzieci, budząc się w nocy, ucieka do swoich rodziców w łóżku. Jeśli Twoje dziecko również to robi, spróbuj dowiedzieć się, jakie są przyczyny takiego zachowania. Może być ich kilka. Na przykład dziecko nie spało dobrze w ciągu dnia, a wieczorem zaczął być kapryśny, matka zapomniała postawić obok niego ulubioną zabawkę lub nie opowiadała historii na noc.
Dziecko może zasnąć, a po dwóch godzinach obudzić się przestraszone tym, o czym marzyło. Wyobraźnia dzieci jest bogata, a teraz stara znajoma szafa zamienia się w potwora, a pod łóżkiem kryją się straszne zwierzęta. Może nie od razu mówić o swoich lękach, zamiast tego zaczyna wymyślać różne wymówki, że boli go głowa, ręce, nogi, brzuch. Uspokój dziecko, włącz światło w pokoju, zajrzyj razem pod łóżko, aby upewnić się, że nikogo tam nie ma. Usiądź obok niego, aż zaśnie.
Jeśli miał zły sen, zapytaj szczegółowo, o czym marzył. Wyjaśnij, że prawdopodobnie marzył mu się bajka, a w bajkach dobrzy bohaterowie zawsze pokonują złych, co oznacza, że na pewno wyjdzie zwycięzcą. Poproś go, aby się położył, zamknął oczy i wspólnie ułożył sen, o którym będzie śnił. Taka technika może nie tylko uspokoić dziecko, ale także nauczyć go radzić sobie ze swoimi marzeniami i w przyszłości nie bać się koszmarów.
Czasami sama matka zabiera dziecko ze sobą do łóżka, częściej, gdy jest chore, kobieta zostaje sama w domu lub w rodzinie powstał jakiś konflikt. Trzymając przy sobie dziecko, uspokaja się i uspokaja dziecko. Jest to uzasadnione podczas choroby. Wsłuchując się w oddech matki, bicie jej serca, dziecko odpręża się i zasypia.
Jeśli jednak dziecko śpi z matką cały czas w tym samym łóżku, istnieje ryzyko, że może dorastać infantylnie, niezdolne do podejmowania samodzielnych decyzji, zależne od opinii matki. A jeśli dziecko prawie co noc biegnie do łóżka rodzica, spróbuj zrozumieć i rozwiązać jego problemy, a następnie uśpij go w łóżeczku.
