Obawy dzieci przenikają życie niemowląt w górę iw dół. Ale z wiekiem wiele obaw mija bez śladu i ma bezpodstawne podstawy. W pierwszych latach życia dziecko boi się głośnych dźwięków, ostrych krzyków i dużych zwierząt. To zachowanie jest naturalne, ponieważ dziecko studiuje, co dzieje się wokół niego. Musi dowiedzieć się, kto jest jego wrogiem, a kto przyjacielem.
Czasami lęki przechodzą z matki na dziecko. Nie zdając sobie sprawy, że dziecko odczuwa podekscytowanie matki, matka zachowuje się zbyt emocjonalnie na widok grzmotów i błyskawic lub innych czynników.
Najczęstsze są lęki przed ciemnością, samotnością, ograniczoną przestrzenią. Strach jest więc nieunikniony, ponieważ jest funkcją ochronną organizmu. Jeśli nie walczysz z nimi, mogą prowadzić do naruszenia codziennej rutyny, co nie może, nie wpłynie na jego zdrowie.
Ponadto głównym lękiem w dzieciństwie są negatywne doświadczenia, które widziało dziecko i są one mocno zakorzenione w świadomości. Może to być kłótnia rodziców lub wypadek samochodowy. Ale największym strachem w każdym momencie dla dziecka jest strach przed rozstaniem z matką. Jeśli separacja jest nieunikniona, zostaw dziecko na chwilę. Długa rozłąka z matką może wywołać u dziecka depresję i zaburzenia nerwowe. Początkowo może przestać jeść, sen jest zaburzony i mogą wystąpić odchylenia w rozwoju dziecka. Na przykład takie sytuacje mogą powstać, gdy matka wyjeżdża do pracy.
Jak zachować się w tej sytuacji? Nigdy nie zmuszaj dziecka do przezwyciężenia strachu, reakcje mogą być nieprzewidywalne. Czas minie, a dziecko będzie się śmiać z przeżywanych lęków. Oczywiście nie powinieneś się śmiać, bo powodujesz traumę u dziecka. Zamknie się od ciebie.
Wsparcie i tak jest bardzo ważne. Pozwól dziecku poczuć Twoje wsparcie. Ale jeśli twoja sprawa jest opóźniona, a stan dziecka się pogorszy, koniecznie skontaktuj się ze specjalistą, który ci doradzi.
W przypadku starszych dzieci można polecić następującą metodę. Umieść przed dzieckiem farby i czysty papier Whatman. Poproś dziecko, aby narysowało swój strach. Pozwól mu powiedzieć, jak to sobie wyobraża. Arteterapia jest wiodącą wśród różnych technologii.
Dzieciak z radością zgodzi się na taki eksperyment. Po kolorze obrazu można ocenić, jak przerażające są kontury. Jaśniejsze kolory wskazują, że strach nie jest trwały, a dziecko wkrótce sobie z nim poradzi. Z rysunkami w odcieniach czerni i błękitu musisz mieć się na baczności. Z niepokojem maluch będzie musiał pracować.
