Załóż kurtkę, idź spać, jedz: odpowiedź małego tyrana na każdą z tych propozycji zawsze brzmi „nie”. Ale można poradzić sobie ze sprzeciwem dziecka.
To żmudna, opozycyjna faza rozwoju dzieci, gdzie wydaje się, że jedyną odpowiedzią, jaką znają, są tylko dwie litery. Czy istnieje sposób, aby przejść przez ten okres bez zranienia?
Faza „nie” u dzieci
Zaczynasz rozumieć, jak zdefiniować tę fazę wiecznego niezadowolenia. To najważniejszy krok w rozwoju dziecka jako osoby. To moment, w którym Twoje dziecko uświadamia sobie, że jest czymś więcej niż matką, że jest samotne. Tak więc ten etap, nawet jeśli jest żmudny, ma fundamentalne znaczenie dla zdefiniowania jego tożsamości: musisz się z nim zmierzyć i nim zarządzać, a nie zaprzeczyć. Nie powinno się obwiniać dziecka: ustanawia własny sposób życia.
Za tymi ciągłymi zachciankami kryją się motywy. Dziecko żyje jako badacz w nieznanym kraju: widzi świat na własne oczy, ale emocjonalnie i poznawczo go nie rozumie. Porusza się więc metodą prób i błędów, badając granice i sprawdzając, jak daleko może się posunąć. Czuje emocje, ale nie wie, czym one są i stara się je wyrazić najlepiej jak potrafi.
Zachować spokój
Co robić? Eksperci sugerują, aby starać się zachować jak najwięcej spokoju i nie podnosić tonu głosu, jeśli nie jest to absolutnie konieczne i bardzo stanowcze: dobro jest warte więcej niż tysiąc okrzyków. Oczywiste jest, że wszystko to jest bardzo łatwe do powiedzenia, a do zrobienia trudniej, ale czasami próba zrozumienia i wysłuchania dziecka wymaga bardzo niewiele: zatrzymaj się, złap oddech i idź do przodu. Nie ma magicznej odpowiedzi, która działa we wszystkich przypadkach.
Rozważ kilka przykładów
Aby ułatwić zrozumienie tematu, warto zapoznać się z konkretnymi przykładami:
„Nie chcę nosić płaszcza przed wyjściem!”
W takim przypadku rodzic musi wyjaśnić przydatność ciepłej odzieży i dać dziecku wybór między dwoma różnymi kurtkami. Nigdy więcej niż dwa, bo inaczej jest to mylące: dla dzieci wybór jest trudny.
"Nie chcę jeść!"
Problem jedzenia to osobny świat: możesz odmówić jedzenia, jeśli dziecko źle się czuje, ma gorączkę lub wcześniej zbyt dużo jadło. Odmowa może mieć znaczenie podczas samego posiłku: możecie zacząć wspólnie gotować, poprosić o ustawienie go na stole.
"Nie chcę iść spać!"
Aby poradzić sobie z tym problemem, należy ocenić moment, w którym następuje odrzucenie: we wrześniu, kiedy szkoła wraca do szkoły? Z okazji narodzin młodszego brata? Rodzic powinien spróbować zrozumieć powody, dla których dziecko nie chce spać i wyrazić je własnymi słowami, a także znaleźć możliwe alternatywy.
