Istnieją pewne normy rozwoju dzieci w wieku od 0 do 3 miesięcy. Definicja rozwoju dziecka przebiega według kilku zasad, do których należą kryteria sensomotoryczne i emocjonalne.
Rozwój sensomotoryczny
Od 0 do 1 miesiąca w pozycji siedzącej dziecko nadal nie jest w stanie samodzielnie utrzymać głowy, ale leżąc na brzuchu trzyma ją przez kilka minut. Jego ramiona są prawie cały czas w skręconej pozycji. Przewaga mięśni zginaczy nad prostownikami.
W okresie od 1 do 2 miesięcy maluch już znacznie dłużej trzyma główkę w pozycji na brzuchu, ale jego małe rączki poruszają się w chaotycznej czynności. Również w tym wieku nauczył się już trochę trzymać głowę w pozycji siedzącej i jest w stanie obrócić ją tak, aby brzmiała. Dodatkowo dziecku udaje się zatrzymać wzrok na przedmiocie przez kilka sekund, a nawet próbuje po niego sięgnąć.
W wieku 3 miesięcy dziecko może już całkowicie swobodnie trzymać głowę leżąc na brzuchu, a nawet siedzieć. Aktywnie porusza rękami i nogami i robi to z pewną celowością. Próbuje dotrzeć do najbliższego obiektu, ale najprawdopodobniej mu się to jeszcze nie udało.
Rozwój emocjonalny dziecka
W okresie od 0 do 1 miesiąca dziecko przesypia większość dnia, ale w krótkim czasie czuwania wykazuje już pewną aktywność. Potrafi zwracać uwagę na dźwięki, po raz pierwszy nawiązuje kontakt wzrokowy. Uspokaja się, gdy zostaje podniesiony – to jego pierwszy odruch warunkowy. Jego płacz i krzyki przybierają formę specjalnego sygnału, za pomocą którego możesz zrozumieć, że Twoje dziecko jest głodne, spragnione, śpiące lub musi zmienić pieluchę.
W wieku 2 miesięcy dziecko uśmiecha się już w odpowiedzi na uśmiech osoby dorosłej, uspokaja się, gdy słyszy znajomy głos lub widzi znajomą twarz. Z uwagą słucha mowy dorosłej osoby i naśladując ją nuci. Wyraża również radość, gdy jest podnoszony, bawiony lub kąpany.
W wieku 3 miesięcy kwitnie kompleks rewitalizacji dziecka, odwraca głowę do głosów lub innych dźwięków. Odróżnia ludzką mowę od obcych dźwięków, rozpoznaje bliskich i stara się zwrócić na siebie uwagę, jest kapryśny, gdy zostaje sam.
Są to podstawowe normy rozwoju niemowlęcia, ale nie należy ich traktować jako obowiązkowych oznak prawidłowego rozwoju i nie należy się martwić, jeśli Twoje dziecko nie spełnia żadnych parametrów. Pamiętaj, że każde dziecko jest inne i wszystkie maluchy rozwijają się inaczej.
