Czasami rodzice w ogóle nie myślą, że nastrój i spokój dziecka można określić jego rysunkami. Kolorystyka, fabuła, nasycenie kolorów mogą wiele powiedzieć o samopoczuciu i stosunku dziecka do otaczającego go świata.
Instrukcje
Krok 1
Najwięcej informacji daje skala kolorów obrazu. Tej dziedzinie psychologii dziecięcej poświęcono wiele badań. Stwierdzono, że dzieci, które do rysowania wybierają kolory czarny, szary, brązowy, mają skłonność do depresji lub są w stanie depresji. Czasami może to wskazywać na niepokój lub niską samoocenę dziecka. Dlatego jeśli na rysunkach okruchów przeważają ciemne odcienie, należy zwrócić uwagę na jego stan umysłu.
Krok 2
Jeśli na rysunkach Twojego dziecka dominują czerwone kolory, to być może coś go irytuje, jego układ nerwowy jest w stanie napięcia. Czasami może to być spowodowane brakiem emocjonalnego uwolnienia.
Krok 3
Wybór dziecka na odcienie niebieskiego, ciemnoniebieskiego i fioletowego sugeruje, że najprawdopodobniej jest w złym humorze lub jest zbyt wrażliwy na wydarzenia wokół niego, być może dziecko się czymś martwi. W takim przypadku musisz dowiedzieć się od dziecka o przyczynie niepokoju, a także wesprzeć go. Czasami pastelowe odcienie wzoru mogą wskazywać na niepokój dziecka.
Krok 4
Warto pomyśleć o stanie dziecka, jeśli wybór tych samych kolorów jest systematycznie powtarzany. Jeśli twoje dziecko używało dziś czerwonej farby, a jutro czarnej, nie denerwuj się, ponieważ dzieci są wielkimi fanami eksperymentów, zwłaszcza jeśli chodzi o kreatywność.
Krok 5
Nie tylko kolorystyka obrazu, ale także przedstawiona na nim fabuła może dać dziecku stosunek do otaczającego go świata. Jeśli wszystkie postacie (rodzice, bracia, siostry, zwierzęta) są wykonane w tym samym kolorze lub mają ten sam rozmiar, oznacza to taki sam stosunek dziecka do nich. Jeśli jeden z nich wyróżnia się na tle ogólnym, na przykład zbyt duży, to ta postać jest szczególnie ważna dla dziecka. I odwrotnie, mała postać przedstawiona w rogu rysunku lub brak członka rodziny sugeruje, że udział tej osoby w życiu dziecka nie jest zauważalny.
