Podczas pracy z dziećmi niepełnosprawnymi należy pamiętać, że są to absolutnie te same dzieci, co ich rówieśnicy, bez zaburzeń fizjologicznych. Sugeruje to, że dzieci niepełnosprawne również chcą prowadzić aktywny tryb życia, komunikować się z innymi dziećmi, bawić się, chodzić do szkoły i odkrywać dla siebie coś nowego.
Instrukcje
Krok 1
Praca z dziećmi niepełnosprawnymi wymaga od nauczyciela specjalnego wykształcenia. Przed rozpoczęciem pracy wskazane jest skonsultowanie się z psychologiem instytucji edukacyjnej na temat tego, jakie cechy odpowiadają danemu dziecku. Wśród dzieci niepełnosprawnych są też „liderzy” i „wyrzutki”. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci z jakąkolwiek niepełnosprawnością fizyczną wyróżniają się wysoką kulturą osobowości. Jednak niektóre dzieci mogą zachowywać się agresywnie. Złość, która od nich pochodzi, wyraża ich ból. Aby uniknąć negatywnego kontaktu na pierwszym spotkaniu, konieczne jest pokazanie dziecku, że jest coś wart. Zwiększ samoocenę swojego dziecka. Dowiedz się, czym się interesuje, pochwal dziecko za pracę, jaką kiedykolwiek wykonał, za jego dotychczasowe sukcesy.
Krok 2
Podczas pracy z dzieckiem niepełnosprawnym ważne jest, aby dowiedzieć się, jakie konkretnie problemy się martwią. Głównym problemem jest brak możliwości wyrażania siebie. Często zainteresowania dziecka nie pokrywają się z wachlarzem możliwości, jakie oferuje mu otoczenie. Należy zapytać w szkole, a także w pobliskich placówkach dokształcających, jakie koła i sekcje istnieją, aby zapewnić dziecku jak najbardziej zróżnicowany wybór.
Krok 3
Kolejnym problemem jest sfera interakcji komunikacyjnej dziecka z innymi. Kontakty dzieci niepełnosprawnych często ograniczają się do środowiska domowego. Konieczne jest wzmocnienie dziecka, zapewnienie mu możliwości zaprzyjaźnienia się z rówieśnikami lub osobami starszymi od niego. Obecnie Internet daje taką możliwość. Jednak nigdy nie zastąpi całkowicie komunikacji na żywo. Dlatego częściej wychodzimy z niepełnosprawnym dzieckiem na jakiekolwiek imprezy.
Krok 4
W pracy z dziećmi niepełnosprawnymi ważne jest również uwzględnienie ich złożoności i przecenianego poczucia niższości. Podczas interakcji z dziećmi staraj się nie stawiać go w sytuacji, w której jego możliwości mogłyby zostać naruszone. Jeśli widzisz, że dziecko ma niską samoocenę, każde miłe słowo z Twojej strony może je podnieść. Bądź miły i szczery. Dzieci są wrażliwe na traktowanie bez szacunku. Tylko wzajemne zaufanie i sympatia mogą stworzyć tandem, który następnie doprowadzi do pewnych rezultatów. Staraj się być bliżej dziecka. Wspieraj go w trudnych czasach. Nie bądź oschły lub pozbawiony emocji w kontaktach z niepełnosprawnymi dziećmi.
