Często w rozmowach młodzieży, a nawet osób starszych, można dostrzec takie wyjaśnienie braku wiedzy w naukach technicznych, jak „nastawienie humanitarne”. Jednak upodobanie do humanistyki nie determinuje jeszcze tego sposobu myślenia. Konwencjonalny podział wszystkich ludzi na „fizyków” i „lirykistów” nie jest całkowicie poprawny i naukowy.
Umiejętności i sposób myślenia
Psychologowie ustalili związek między rozwojem półkul mózgowych a zdolnościami. Tak więc prawa półkula mózgu odpowiada za myślenie wizualno-figuratywne, kreatywną wyobraźnię, percepcję muzyki, obrazy artystyczne itp. Lewa półkula odpowiada za zdolności matematyczne i logiczne myślenie.
Ludzie, którzy mają bardziej rozwiniętą prawą półkulę mózgu, są bardziej skłonni do humanistyki, rozumowania i filozofowania. Osoby z bardziej rozwiniętą lewą półkulą mózgu mają wrodzoną skłonność do nauk matematycznych, dyscyplin technicznych i logicznego rozumowania.
Ale skłonność do humanistyki nie determinuje jeszcze humanitarnego sposobu myślenia człowieka. Jest to raczej po prostu konsekwencja cech tkwiących w humanistyce.
Cechy osób o humanitarnym nastawieniu
Humanitaryści przez swój sposób myślenia (nie przez wykształcenie) wiedzą, że każda konkretna osoba lub grupa ludzi ma tylko ograniczone pojęcie o świecie. Zdają sobie sprawę, że na świecie jest coś innego: inna percepcja, inna opinia, inna rzeczywistość, inne znaczenie, inny obraz świata itd. Po szkoleniu dla takich ludzi, po szkoleniu na temat każdego zagadnienia, które dostarcza jednego poprawnego rozwiązania lub dowodu, na uniwersytecie łatwo jest studiować różne teorie naukowe lub paradygmaty, które wyjaśniają to samo zdarzenie lub proces na różne sposoby. Nie należy tego jednak mylić z zamiłowaniem do filozofii i filozofii: fakt, że ją rozumieją, nie czyni ich miłośnikami tej dyscypliny. Może nie mają wykształcenia humanistycznego, ale technicznego, ale jednocześnie wyraźnie zdają sobie sprawę, jak wąskie jest ich rozumienie świata. Z drugiej strony miłośnicy książek, muzyki, filmów i profesjonalnych humanitarystów czasami nie przyznają się do myśli, że inni mogą mieć zupełnie inne zainteresowania niż oni.
Inną cechą wyróżniającą ludzi o humanitarnym nastawieniu jest umiejętność interakcji z innymi. Widać to wyraźnie w interakcji między kimś, kto akceptuje czyjąś pozycję i cudzą wizję, a tymi, którzy odrzucają wszystko poza własnym punktem widzenia. Jeśli człowiekowi udaje się zrozumieć świat rozmówcy i nawiązać kontakt, nawet nie dzieląc się swoimi poglądami, to jest typowym humanistą.
Humanista po swojej mentalności wie, że światem rządzą konwencje. Gdy taka osoba znajdzie odpowiedź na pytanie, uświadamia sobie, że jest ona uważana za poprawną tylko w danym momencie. Mówiąc najprościej, zdaje sobie sprawę, że prawda jako taka nie istnieje, a jedynie sądy, które w tej chwili czczone są jako prawda.
Humanitarny sposób myślenia jest często mylony z myśleniem wizualno-figuratywnym. Ten typ myślenia zakłada rozwiniętą umiejętność wyobrażania sobie, wyobrażania, porównywania, a zatem rozumienia i akceptowania zmian w życiu społecznym, niektórych nowych gatunków literatury, kina, muzyki. Ale to wcale nie oznacza, że wszyscy ludzie z rozwiniętym myśleniem wizualno-figuratywnym są humanitarni w swoim sposobie myślenia.
