Aby skutecznie negocjować z własnym dzieckiem, ważne jest zbudowanie właściwej rozmowy. Nie krzycz, nie denerwuj się, wskazywaj i wyjaśniaj swój punkt widzenia. A co najważniejsze, szanuj opinię dziecka.
Instrukcje
Krok 1
Aby negocjować z dzieckiem, musisz wziąć pod uwagę jego wiek. Nie pytaj czterolatka, żeby zrozumiał, dlaczego się myli. W tym wieku wystarczy nauczyć go odróżniania dobra od zła. Ale nastolatek musi z pewnością wyjaśnić, dlaczego miałby się z tobą zgodzić, co mu to da. Opowiedz nam o konsekwencjach złej decyzji, pamiętaj o normach moralności.
Krok 2
Musisz spokojnie negocjować z dzieckiem. Jeśli czujesz, że irytacja i złość cię przytłaczają, przerwij na chwilę rozmowę i uspokój się. Spokojny ton brzmi bardziej przekonująco i pewnie, a krzyk może być dla dziecka wskazówką, że rodzic wkrótce nie wytrzyma ataku i się podda. Aby zwalczyć swój gniew, pomyśl o czymś innym, weź kilka głębokich oddechów lub policz do 20.
Krok 3
Nie próbuj się kłócić, buduj rozmowę na dyskusji, daj sobie prawo wyboru. Na przykład, jeśli nadszedł czas, aby iść spać, nie zgłaszaj tego w sposób uporządkowany i niegrzeczny. Zapytaj, kiedy dziecko idzie spać, czego potrzebuje do tego. Jeśli chcesz, aby nastolatek posprzątał swój pokój, daj mu kilka opcji do wyboru. Zapytaj go, co zrobi: odkurza, odkurza lub mopuje.
Krok 4
Koniecznie wyjaśnij swój punkt widzenia. Na przykład, jeśli chcesz wyciągnąć coś od swojego dziecka, wyjaśnij, dlaczego tego potrzebujesz. Jeśli wyjaśnienie nie działa, spróbuj porozmawiać o swoich emocjach, doświadczeniach i uczuciach. Ale nie naciskaj na litość - w tym przypadku dziecko może się nad tobą litować, ale stracisz wiarygodność w jego oczach.
Krok 5
Naucz się właściwie reagować na urazy, nieporozumienia, krytykę i niegrzeczność. Zdecydowanie nie warto odpowiadać w ten sam sposób. Jeśli twoje dziecko cię krytykuje, dowiedz się, z czego dokładnie jest niezadowolone. Przestań niegrzeczność, ale pewnie i spokojnie. W przypadku braku porozumienia musisz znaleźć przyczynę tego stanowiska.
Krok 6
Negocjacje z dzieckiem nie muszą kończyć się zwycięstwem rodzica. Jeśli nastolatek może cię przekonać lub wskazać dobre powody swojego działania lub zachowania, zgódź się z nim. Ale aby nie stwarzać wrażenia swojej porażki, wyjaśnij, że ponownie rozważyłeś swój stosunek do sytuacji, a nie tylko poszedłeś na ustępstwa. Jeśli udało ci się przekonać dziecko, nie skupiaj się na tym i nie traktuj tego jako własnego zwycięstwa. Negocjacje to kompromis.
Krok 7
Jeśli umowa nie zadziałała, po prostu powiedz dziecku, że w każdym razie powinno postąpić właściwie. Powiedz, że podjąłeś decyzję i nie jest ona omawiana. Trzeba nauczyć dzieci szacunku i słuchania opinii rodziców.
