Aby nie pomylić się w zeszytach, a także ułatwić pracę nauczycielom, każdy uczeń musi podpisać swoje zeszyty. Należy to jednak zrobić ostrożnie i zgodnie z wymaganiami instytucji edukacyjnej.
Jeśli podpisywanie zeszytów z języka rosyjskiego, matematyki i innych przedmiotów nie sprawia trudności większości uczniów, to w przypadku języka niemieckiego sytuacja jest inna. Każda instytucja edukacyjna ma własne zasady podpisywania zeszytów na ten temat i należy je wziąć pod uwagę. Na przykład w niektórych szkołach wymagania są minimalne – zeszyt po prostu musi być podpisany w języku niemieckim, w innych – bardziej wymagający – dokument w języku niemieckim musi być podpisany w prawym górnym rogu zeszytu, z wcięciem od krawędzi o jeden i jeden pół do dwóch centymetrów, a pośrodku - po rosyjsku.
W pierwszym przypadku w pierwszym wierszu powinna znajdować się nazwa przedmiotu w języku niemieckim, czyli Deutsch, w drugim klasa np. Klasse 7 (oczywiście numer jest przepisany), w trzecim - klasa nazwa szkoły lub numer, na przykład Schuie 7, na czwartym i piątym - imię i nazwisko w mianowniku, na przykład Eiena Ivaniva.
Jeżeli na wniosek szkoły napis w języku rosyjskim powinien afiszować się pośrodku zeszytu, dokument musi być podpisany jak wszystkie inne zeszyty, na przykład w przypadku prac nad językiem niemieckim ucznia 7. klasy szkoły nr 7 Elena Ivanova (w dopełniaczu). W takim przypadku podpis w języku niemieckim powinien znajdować się w prawym górnym rogu zeszytu i wyglądać tak:
niemiecki
Klasa 7
Schuie 7
Eiena Iwaniwa
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli podpisywanie zeszytów, zwłaszcza z przedmiotów zagranicznych, sprawia ci trudności, zawsze możesz kupić etykiety, na których prawie wszystko jest już napisane, z wyjątkiem numeru szkoły, klasy, imienia i nazwiska ucznia.
