Około 15% dzieci w wieku 5-12 lat boryka się z takim problemem jak moczenie nocne. Nietrzymanie moczu bardzo utrudnia przystosowanie się dziecka do grup i rodzin dziecięcych, a młodzież często doświadcza na tej podstawie konfliktów medycznych i społecznych.
Przyczyny moczenia dziecięcego
Istnieją dwa rodzaje moczenia dziecięcego. W pierwotnym nietrzymaniu moczu występuje podczas snu, kiedy dziecko nie budzi się w czasie, gdy jego pęcherz jest pełny. Wtórny rozwija się z powodu chorób nabytych lub wrodzonych.
Niedojrzałość lub zatrzymanie pęcherza moczowego i układu nerwowego może być przyczyną moczenia nocnego. W tym przypadku mogą objawiać się różne zaburzenia neuropsychiatryczne, na przykład zaburzenie deficytu uwagi i zaburzenie zachowania.
Również stres może wpływać na pojawienie się tej choroby. Na przykład zmiana scenerii, rozstanie z mamą, kłótnie w kręgu rodzinnym.
Dziedziczność ma wielki wpływ. Jeśli rodzice dziecka w dzieciństwie mieli ten sam problem, najprawdopodobniej dziecko również się z nim zmierzy.
Przyczyną moczenia dziecięcego może być naruszenie wydzielania hormonu antydiuretycznego. Reguluje ilość produkowanego moczu. Im więcej jest we krwi, tym mniej tworzy się płyn. Zwykle proces ten zachodzi w nocy, ale w przypadku nietrzymania moczu wszystko jest dokładnie odwrotnie.
Choroby układu moczowo-płciowego mogą również powodować nietrzymanie moczu. Może to być zwężenie cewki moczowej lub mała pojemność pęcherza.
Leczenie moczenia dziecięcego
Leczenie będzie zależeć od przyczyny nietrzymania moczu. Częściej choroba jest diagnozowana i leczona w warunkach ambulatoryjnych. Zazwyczaj hospitalizacja nie jest wymagana, chyba że moczenie jest spowodowane chorobą pęcherza moczowego lub nerek.
Bardzo ważne jest śledzenie spożycia płynów przez dziecko podczas leczenia. Dwie godziny przed snem lepiej dla niego w ogóle nie pić, aw ciągu dnia wykluczyć sztuczne i wysokogazowane napoje. Napoje owocowe na bazie borówki brusznicy i żurawiny również nie powinny być włączane do diety, ponieważ mają działanie moczopędne.
Twoje dziecko powinno zjeść obiad co najmniej trzy godziny przed snem. Kolacja powinna zawierać owoce, a także mleko i kefir. Pokarm należy popijać herbatą z krwawnika i dziurawca.
Upewnij się, że Twoje dziecko idzie do toalety przed pójściem spać. Zostaw garnek przy łóżku na noc. Lepiej nie wyłączać nocnego światła, bo dzieci często boją się ciemności, ale wstydzą się powiedzieć o tym rodzicom.
Nie ma potrzeby budzenia dziecka w środku nocy. Zakłóci to prawidłową resztę układu nerwowego.
W okresie leczenia bardzo ważny jest komfort psychiczny dziecka. W żadnym wypadku nie możesz dopuścić do powstania poczucia winy nad mokrym łóżkiem. Nie możesz karać i skarcić dziecka, ponieważ może to prowadzić do neurotyzmu.
