Problemy rodzicielskie to jedne z najtrudniejszych problemów – szczególnie trudne dla młodych rodziców. Co należy zrobić, aby dziecko wyrosło na godną osobę i miało jakąś wartość i moralną „podstawę”? Jakie metody karania można zastosować za złe zachowanie i czy chłosta jest jedną z nich?
Biczowanie dziecka: czy warto?
Jedna z najstarszych metod karania, chłosta była również uważana za tradycyjną metodę edukacji dla wielu rosyjskich rodzin. Jednak biorąc pod uwagę realia nowoczesnych metod edukacji, czy warto poświęcać energię na taką metodę?
Wielu psychologów uważa, że jeśli rodzic próbuje użyć przemocy fizycznej wobec dziecka jako kary, oznacza to porażkę rodzica: musisz być w stanie wyjaśnić dziecku wszystko słowami, działając w jego umyśle werbalnie, bez za pomocą skórzanego paska lub - co gorsza - bata…
Niemniej jednak i to stwierdzenie nie jest łatwe do potwierdzenia: niektóre dzieci zupełnie nie są w stanie przetworzyć informacji, a 10-letniemu dziecku nie zawsze jest łatwo wyjaśnić, dlaczego to jest złe, a to jest dobre, więc tak jest. łatwiej wzmocnić zachowanie dziecka karą, jak w szkoleniu psów….
Jeśli słuchasz opinii rodziców posłusznych dzieci, to większość z nich zgadza się, że główną zasadą kary fizycznej jest umiar - chłosta tylko wtedy, gdy „jakiś demon naprawdę opętał dziecko”.
„Skutki uboczne” bicia dzieci
Wielu psychologów uważa lanie nie tylko za przestarzałą metodę, ale także taką, która może wnieść nieszczęście w życie dziecka i zniszczyć w nim potencjalne talenty…
Dlaczego?
Dziś psychika ludzka jest w ciągłym stresie, a u dzieci stres ten objawia się jeszcze silniej, dlatego też mogą zacząć twoją troskę w zupełnie inny sposób – mogą nie rozumieć, za co ich ukarałeś. Biorąc pod uwagę dawanie im klapsów w powszechnym akcie przemocy, wycofają się i ukryją złość na ciebie.
Bardzo łatwo jest zrujnować psychikę dziecka, jeśli od dzieciństwa mocno je chłosta się. Jednocześnie raczej nie zmieni swoich ideologicznych wytycznych, jeśli zobaczy w swoim otoczeniu (przyjaciele, rodzina, koledzy z klasy) ludzi robiących to, czego mu nie wolno robić. W przyszłości może to tylko pobudzić w nim pragnienie spróbowania zakazanego owocu.
Biczować małe dzieci tylko w skrajnych przypadkach: pedagodzy, a także potoczna mądrość radzą rozpocząć akty kary fizycznej na etapie dorastania, kiedy mózg dziecka jest przede wszystkim „niegrzeczny”.
Głupotą jest przeskakiwać z jednej skrajności w drugą: nieustanne chłosty – możesz spowodować wyżej wymienione konsekwencje, wcale nie chłosta (zwłaszcza chłopców) – osoba o słabej woli może dorosnąć, więc umiarkowanie byłby idealnym rozwiązaniem. Ponadto warto zastanowić się nad psychotypem swojego dziecka – ktoś może odbierać klapsy jako bezsensowną przemoc i całe życie skuć się w „kokonie”, mając strasznie niską samoocenę. Uważaj, najczęściej możesz po prostu dać klapsa papieżowi (młodsi) lub uderzyć w twarz (ci starsi), ale najpierw rozmowa.
