Tworząc nową rodzinę, młodzi ludzie mają wiele pytań. Jednym z najbardziej bolesnych okazuje się mieszkanie. Co zyskuje, a co traci młoda rodzina decydując się na zamieszkanie z rodzicami? Ta sytuacja ma zarówno plusy, jak i minusy.
Oszczędność. To właśnie ten fakt często decyduje o wyborze pytania – wynająć dom czy zamieszkać z rodzicami. Mieszkania z roku na rok drożeją i nie zawsze młoda rodzina może sobie pozwolić na samodzielne życie. Ponadto dokonywanie poważnych zakupów (pralka, telewizor itp.) jest tańsze niż dzielenie się z rodzicami.
Wsparcie. Zapewniając relację opartą na zaufaniu, pomoc rodziców będzie nieoceniona w wielu przypadkach, na przykład przy narodzinach dziecka. A małżonkowie, którzy właśnie ukończyli instytut, będą wdzięczni za wsparcie, borykając się z wieloma problemami finansowymi.
Krąg przyjaciół. Im więcej osób w rodzinie, tym więcej możliwości komunikacji. Małżonkowie, którzy tylko ze sobą rozmawiają, bardzo często są przesyceni swoim towarzystwem. W rezultacie powstają kłótnie i wszelkiego rodzaju zrzędzenia.
Przestrzeń osobista Jeśli w tym samym domu mieszka kilka pokoleń, ograniczenie przestrzeni osobistej jest dość istotnym problemem. Wszystkie święta trzeba uzgodnić z domownikami, dwie gospodynie próbują dzielić kuchnię i pojawia się wiele innych codziennych spraw.
Granice i interwencja: Mieszkając osobno, młoda rodzina może ustalać własne zasady (kiedy i kto sprząta, zmywa naczynia itp.). Jeśli rodzina mieszka z rodzicami, bardzo trudno jest ustalić takie zasady, dlatego w zasadzie trzeba dostosować się do już ustalonych tradycji. A czasami wysłuchuj niepochlebnych uwag: „Dlaczego twój mąż sam przygotowuje jedzenie? Dlaczego jesteś?"
Nierówność Okazuje się więc, że jeden z małżonków mieszka we własnym domu z rodzicami, a dla drugiego – ten dom jest obcy. Świetnie, jeśli rodzice są gotowi traktować oboje dzieci na równi. Jeśli staną po stronie jednego z nich, czy to własnego dziecka, czy wybranego (wybranego), sporów i konfliktów nie da się uniknąć.
Niemożność dorastania. Bardzo trudno jest czuć się i zachowywać jak osoba dorosła pozostając pod opieką rodziców, tj. mieszkają z nimi pod tym samym dachem. Niewielu jest rodziców, którzy są w stanie traktować swoje dzieci jak samowystarczalnych dorosłych.
Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się mieszkać z rodzicami, czy mieszkać osobno, pamiętaj, że tylko Ty możesz wyznaczyć granice interwencji w swojej rodzinie. I tylko ty sam musisz podejmować decyzje. Nie powinieneś zaniedbywać pomocy i wsparcia, ale będziesz musiał zasłużyć sobie na szacunek rodziców dla swojej rodziny. Tylko w ten sposób możesz stworzyć własną rodzinę!
