Osoby, które z racji wykonywanego zawodu mają do czynienia z prawdami i fałszywymi zeznaniami, psycholodzy, śledczy, prawnicy, a nawet doświadczeni pedagodzy, z czasem automatycznie rozpoznają oszustwo bez analizowania. Jeśli chcesz opanować te same umiejętności, aby uniknąć stania się ofiarą oszustwa lub po prostu dlatego, że masz dość zaufania tym, którzy ciągle cię oszukują, będziesz musiał ćwiczyć. Przede wszystkim warto nauczyć się rozpoznawać kłamców po kierunku ich spojrzenia.
Rozpoznawanie kłamstwa przez kierunek spojrzenia opiera się na teorii Richarda Bandlera i Johna Grindera, po raz pierwszy przedstawionej przez nich w książce „From Frogs to Princes: Neurolinguistic Programming (NLP)”. Według niej ludzie odruchowo rozglądają się w różnych kierunkach, kiedy pamiętają, a kiedy wymyślają. Konieczne jest rozróżnienie wspomnień kinestetycznych, słuchowych i wizualnych lub wyobrażonych obrazów. Kiedy zadajesz pytanie dotyczące obrazu wizualnego, na przykład „Jakiego koloru jest tapeta w twoim pokoju?”, Osoba mimowolnie przypomina sobie „obraz” w jego pamięć i spogląda w prawo i w górę. Jeśli zapytasz „Jaki jest wyraz pyska karmazynowego psa?”, Rozmówca będzie musiał wymyślić sobie „portret” tak niezwykłego zwierzęcia i nieświadomie odwróci wzrok w górę i w lewo. Jeśli więc nagle zapytasz kłamcę, który proponuje sprzedać ci nieistniejący dom we wsi, w jakie kolory pomalowane są jego bramy, odpowiadając, chcąc nie chcąc, spojrzy w górę i w lewo. Partner, który opowiedział ci „bajkę” o nocnym spotkaniu, zwróci tam swoje oczy, jeśli wprawiłeś go w osłupienie pytaniem „Jaki krawat miał na sobie twój sąsiad przy stole negocjacyjnym?” Przywołując wspomnienia słuchowe, ludzie patrzą w prawo. Tak więc wzrok twojego rozmówcy poszybuje w tym kierunku na ułamek sekundy, jeśli poprosisz go o zapamiętanie frazy z filmu. Kiedy ktoś wymyśli coś, co rzekomo usłyszał, patrzy w lewo. Zapytaj dzieciaka, co powiedziała mu mama, kiedy pozwoliła mu wyjąć z szafy kolejny cukierek, a on „pamiętając” nieistniejącą rozmowę, będzie tam właśnie patrzył. Jeśli chodzi o jakiekolwiek doznania, zapachy, na przykład ludzie patrzą na dół. „Pamiętasz zapach morskiej bryzy?” - pytasz, a twój rozmówca przynajmniej na chwilę spuszcza wzrok w lewo. Kłamca, którego zapytamy, jaką wodę toaletową pachniał jego przyjaciel, z którym spędził całą noc grając w szachy, spojrzy w prawo, oczywiście, jeśli osoba jest leworęczna, będzie wyglądał jak lustrzane odbicie. Zapamiętywanie obrazów wizualnych w górę i w lewo, słuchowych - w prawo, kinestetycznych - w dół i w prawo Pamiętaj, że kłamcy mogą również trenować, ćwiczyć swoje historie przez długi czas i dlatego mogą być zdezorientowani tylko nieoczekiwanymi pytaniami.
