Jak Wytłumaczyć Dziecku Przypadki?

Spisu treści:

Jak Wytłumaczyć Dziecku Przypadki?
Jak Wytłumaczyć Dziecku Przypadki?

Wideo: Jak Wytłumaczyć Dziecku Przypadki?

Wideo: Jak Wytłumaczyć Dziecku Przypadki?
Wideo: Przypadki. Sposób na szybkie zapamiętanie. 2024, Marsz
Anonim

Rzeczowniki w języku rosyjskim zmieniają się w przypadkach. Jest to jedna z głównych kategorii rzeczowników. Studiowanie przypadków z dzieckiem, małe sztuczki pomogą przyswoić materiał, który służy do lepszego i szybszego zapamiętywania.

Jak wytłumaczyć dziecku przypadki?
Jak wytłumaczyć dziecku przypadki?

Instrukcje

Krok 1

Na początek możesz wyjaśnić znaczenie przypadków w mowie za pomocą prostego ćwiczenia. Złóż propozycję i popełnij w niej zaplanowany błąd. Na przykład: „W niedzielę na pewno pojedziemy odwiedzić dziadków”. Zapytaj swoje dziecko, co jest nie tak z tym zdaniem? Zwykle dzieci bez trudu odnajdują i poprawiają oczywiste błędy. Na takich przykładach można wyraźnie pokazać, że przypadki łączą naszą mowę, dzięki nim łatwo się rozumiemy.

Krok 2

W języku rosyjskim jest tylko sześć głównych przypadków. Rym, znany wielu z dzieciństwa, pomaga zapamiętać ich kolejność. Jest to dość nietypowe, ale jak najlepiej przyczynia się do przyswojenia kolejności spraw:

Iwan (mianownik)

Urodziła (Dopełniacz)

Dziewczyna (celownik)

Powiedz (biernik)

Przeciągnij (kreacja)

Pielucha (przyimkowa)

Pierwsza litera każdego ze słów wiersza odpowiada pierwszej literze sprawy. Jest to rodzaj mnemonicznej zasady, która promuje zapamiętywanie poprzez rozwijanie linków skojarzeniowych.

Krok 3

Na tym opiera się inne wyrażenie, zapamiętywanie, które również pomoże w nauce kolejności przypadków:

Iwan (mianownik)

Posiekane (Dopełniacz)

Drewno opałowe (celownik)

Barbara (biernik)

Utonięcie (kreatywne)

Piec (przyimkowy)

Znając swoje dziecko, możesz wymyślić dla niego inne oświadczenie oparte na tej zasadzie.

Krok 4

Pomocnicze słowa i małe wskazówki pomagają zapamiętać przypadki i odpowiadające im pytania.

Przypadek mianownika odpowiada na pytania „kto?” "co?" („Masza”, „krzesło”, „koń”).

Przypadek dopełniacza - nie ma "kto?", "Co?" („Masza”, „krzesło”, „koń”).

Przypadek celownika - dać zabawkę „komu?”, „Do czego?” („Masza”, „krzesło”, „koń”).

Biernik - widzę w pobliżu, w oddali "kto?", "Co?" („Masza”, „krzesło”, „koń”).

Futerał instrumentalny - tworzę (rysuję, komponuję) razem "z kim?", "Z czym?" („Z Maszą”, „z krzesłem”, „z koniem”).

Przyimek - proponuję porozmawiać "o kim?", "O czym?" („O Maszy”, „o krześle”, „o koniu”).

W takim przypadku należy zwrócić uwagę dziecka na tożsamość pierwszych liter w nazwie przypadku i słowa pomocniczego: „celownik – daj”, „biernik – widzę”, „instrumentalny – tworzę”, „przyimkowy – Sugeruję."

Zalecana: