Popularna witryna You Tube jest pełna filmów nakręconych w murach instytucji edukacyjnych. Ale wideo pokazuje dalekie od sukcesów edukacyjnych młodego pokolenia. Niektóre dzieci w wieku szkolnym publikują filmy przedstawiające bójki i publiczne upokorzenia, podczas gdy inne bez wahania umieszczają „lubię to”, potwierdzając tym samym, że na przykład trzech z nas atakuje jednego jest fajne. Aby nie pojawić się nagle w takim filmie jako ofiara, musisz znać pewne zasady zachowania.
„Każdy spór można rozwiązać słowami”, mówi matka do Dzieciaka w kreskówce o Carlsonie. Czasami jednak słowa po prostu nie mają czasu, by wyrwać się z ust – uczeń może nagle zostać powalony.
Zasada: „Nie biją kogoś, kto leży” nie sprawdza się w trudnych realiach szkolnego życia. Bili i jak. Dlatego pierwszą zasadą przetrwania jest postawienie na nogi za wszelką cenę. Możesz użyć dowolnego rozpraszającego manewru: na przykład nie krzycz: „Aj, to boli!” (to tylko pogorszy sytuację), ale: „Atas, gliniarze!” czy coś takiego.
Druga zasada: bądź w stanie się bronić. Okrucieństwo to prymitywny instynkt, a zatem należy bronić się przed okrucieństwem instynktami (w tym przypadku jest to instynkt samozachowawczy): gryzienie, drapanie, chwytanie za włosy, przyciskanie palcami do gałek ocznych itd..
Nie będzie zbyteczne zapisywanie się na kursy samoobrony. Głównym kierunkiem powinien być rozwój umiejętności wyrywania się z uścisku, prawidłowego upadku, bicia przeciwnika ciosem, łapania i neutralizowania ręki przeciwnika wniesionej do ciosu (z bronią lub bez) itp.
Trzecia zasada: nie wahaj się uciec przy pierwszej okazji. Bez względu na fizyczne możliwości dziecka samotne radzenie sobie z tłumem jest dość problematyczne.
Czwarta zasada: bądź aktywny w komunikacji i nie bój się nawiązywać nowych znajomości. Z reguły najczęściej biją się single. Nazywa się to „syndromem ofiary”, gdy dziecko podświadomie przeciwstawia się tłumowi: „Nie jestem taki jak wszyscy inni”, „Nie jestem interesujący dla rówieśników” itp. Takie zachowanie wynika z niewłaściwych relacji rodzinnych – zawyżonej rygorystyczności, niewłaściwej krytyki rodziców.
Towarzyski i lubiany uczeń budzi też zazdrość i chęć zrzucenia pupila z podium, ale agresorzy boją się wyrzucić na niego swoją złość, bo wiedzą, że ma przyjaciół. Im bardziej lojalni przyjaciele, tym lepiej.
Piąta zasada: doceniaj swój honor, życie i zdrowie. Nikt nie ma prawa poniżać godności ludzkiej i wyrządzać szkody fizyczne/moralne. Pewność siebie i pewność siebie to klucz do zwycięstwa w każdym biznesie.
