Zespół poszukiwawczo-ratowniczy Lisa Alert to organizacja złożona z wolontariuszy, którzy poszukują i ratują zaginionych osób. To publiczne stowarzyszenie non-profit zostało zorganizowane jesienią 2010 roku.
Historia organizacji
Jesienią 2010 roku od razu zaginęło dwoje dzieci. Mała Sasza zgubiła się w lesie niedaleko Czernogołówki, a 5-letnia Liza zgubiła się w lesie niedaleko Orekhovo-Zuevo, gdzie spacerowała z ciotką. Incydenty te pokazały, że w Rosji konieczne jest stworzenie organizacji wolontariuszy, która będzie koordynowała poszukiwania osób zaginionych.
Grupa poszukiwawcza została nazwana na cześć Lisy Fominy. Drugie słowo – alert – jest tłumaczone z języka angielskiego jako „alarm”. Nazwa powstała analogicznie do międzynarodowego systemu powiadomień AMBER Alert.
Funkcje Lisy Alert i jej członków
Organizacja pełni wiele funkcji. Przede wszystkim są to:
- Szybkie i skuteczne poszukiwanie osób zaginionych;
- Środki zapobiegawcze, które powinny prowadzić do ograniczenia zaginięć;
- Szkolenie członków organizacji i państwowych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych w zakresie umiejętności prowadzenia działań poszukiwawczych, sposobów udzielania pierwszej pomocy zaginionym i rannym, posługiwania się sprzętem poszukiwawczym (kompas, krótkofalówka, nawigator), inne ważne i przydatne umiejętności do pracy w poszukiwaniu;
- Informowanie o pracy ochotniczego zespołu poszukiwawczo-ratowniczego „Lisa Alert” w celu pozyskania nowych wolontariuszy i efektywniejszej interakcji z agencjami rządowymi podczas poszukiwania osób zaginionych.
Członkowie organizacji pracują:
- Zdalnie
- W centrali
- W obszarze poszukiwań.
Operatorzy infolinii pracują zdalnie. Otrzymują zgłoszenia przez całą dobę, przetwarzają zgłoszenia i przekazują je do odpowiednich jednostek zespołów poszukiwawczo-ratowniczych. Pracownicy doradzają widzom w sprawie priorytetowych działań w przypadku zaginięcia osoby.
Koordynator informacji pracuje również zdalnie. Dostarcza niezbędne dane do centrali, wysyła wolontariuszy. Grupa informacyjna rozpowszechnia informacje w mediach, przyciąga wolontariuszy. Kartograf pracuje nad mapą obszaru poszukiwań.
Centrala kontynuuje prace nad poszukiwaniem zaginionej osoby. Koordynator kieruje działaniami poszukiwawczo-ratowniczymi. Szczególną rolę odgrywa kartograf operacyjny, który sprawdza gotowość sprzętu nawigacyjnego, ładuje przygotowaną mapę poszukiwawczą, sprawdza jej sprawność, rozładowuje informacje o przebytej trasie, zaznacza na mapie niezbędne informacje.
Radiooperator kontroluje łączność radiową centrali z grupami poszukiwawczymi, monitoruje informacje nadchodzące kanałem radiowym. Jeśli poszukiwania trwają długo, zespół wsparcia przynosi do centrali wodę, żywność i zaopatrzenie.
W rejonie poszukiwań prowadzone są prace operacyjne. Działa tu grupa lotnicza, która powstała w 2014 roku na bazie centrum śmigłowcowego Heliport Moscow. Przy wsparciu AOPA-Rosja utworzono śmigłowcowy ochotniczy oddział poszukiwawczo-ratowniczy Angel. Ta grupa bada obszar poszukiwań z powietrza. Niektóre samoloty są wyposażone w kamerę termowizyjną.
Pojazdy naziemne - pojazdy terenowe i pojazdy specjalne - krążą po terytorium i dostarczają członków oddziału poszukiwawczego. Treserzy psów pracują z psami tropiącymi i tropiącymi. Ci pierwsi szukają każdej osoby, której zapach różni się od zapachu psiej grupy, drudzy podążają tropem zaginionych. Nurkowie badają zbiorniki.
Grupy poszukiwawcze są prowadzone przez starszych. Jedna grupa może liczyć od 2 do 30 wolontariuszy. Wolontariusze pieszo przeczesują teren, zamieszczają ogłoszenia i przeprowadzają wywiady z ludnością.
Jak przeprowadzane są operacje wyszukiwania
Istnieją surowe przepisy dotyczące prowadzenia działań poszukiwawczych. Aktywność rozpoczyna się po otrzymaniu sygnału. Przychodzi w formie połączenia na całodobowy numer bezpłatny. Możesz również zostawić wiadomość na stronie, wypełniając specjalny formularz. W niektórych przypadkach informacje pochodzą ze służb specjalnych, np. 112. Wniosek można złożyć pod warunkiem posiadania przez policję oświadczenia o utracie.
Po przyjęciu wniosku ustalany jest koordynator i koordynator informacji dla operacji wyszukiwania. Członkowie oddziału otrzymują powiadomienia w formie wiadomości na telefon, mailingów na e-mail, komentarzy na Twitterze. Tworzony jest również specjalny temat na forum.
Podczas gdy wolontariusze są informowani, pracownicy centrali dzwonią do Centralnego Centrum Pogotowia Ratunkowego, szpitali regionalnych i Biura Rejestracji Wypadków. Gdy wolontariusze są gotowi do wyjazdu, informują Koordynatora ds. Informacji o godzinie i miejscu wyjazdu na poszukiwania. Na podstawie tych informacji tworzone są załogi pojazdów.
Kartograf przygotowuje i drukuje mapy obszaru poszukiwań. Jest podzielony na kwadraty i strefy, aby ułatwić nawigację. Jednocześnie sporządzanych i drukowanych jest wiele kopii orientacyjnych, do których należą:
- zdjęcie osoby zaginionej;
- opis jego głównych cech;
- wskazanie daty i miejsca, w którym osoba zaginiona była ostatnio widziana.
Informacje rozpowszechniane są w mediach i Internecie.
Po przybyciu wolontariuszy na miejsce przeszukania przesłuchiwani są krewni i znajomi zaginionej osoby, nawiązywane są kontakty z oficjalnymi służbami zaangażowanymi w poszukiwania (policją i Ministerstwem Sytuacji Nadzwyczajnych).
Na miejscu zorganizowana jest sztabka terenowa, w skład której wchodzą namiot sztabowy i samochód, stanowiska pracy radiooperatora i kartografa, personelu medycznego, kuchnia i parking. Wszystkie istniejące i nowe informacje powinny trafić do koordynatora podczas procesu wyszukiwania.
Biorąc pod uwagę umiejętności, zdolności i możliwości wolontariuszy, koordynator dzieli ich na odpowiednie grupy i kieruje do wykonania określonych zadań w terenie. Nowe dane przychodzące z grup wyszukiwania są łączone. Badane terytoria są na bieżąco aktualizowane na mapach, zaznaczone są przebyte trasy i obiekty ważne do poszukiwań.
Poszukiwania prowadzone są przez całą dobę do momentu odnalezienia osoby zaginionej lub opracowania wszystkich dostępnych wersji. Jeśli wyszukiwanie nie zwróci żadnych wyników, proces przechodzi w fazę pasywną, dopóki nie zostaną znalezione nowe informacje.
Oprócz działalności poszukiwawczej oddział brał udział w likwidacji skutków powodzi w Krymsku w 2012 roku. Za swoją społecznie ważną pracę zespół Lisa Alert otrzymał nagrodę ROTOR jako najlepsza społeczność internetowa roku.
Zasady i podstawy pracy
Działania organizacji opierają się na zasadach dobrej woli, wzajemnej pomocy i bezinteresowności. Ochotniczy oddział poszukiwawczo-ratowniczy „Lisa Alert” działa bezpłatnie i nie przyjmuje darowizn. Organizacja nie prowadzi zbiórki pieniędzy, portfele elektroniczne i rachunki bieżące nie są dla niej zarejestrowane.
Jedyną pomocą, jaką akceptuje organizacja, jest pomoc w poszukiwaniach. Może to być rozpowszechnianie i gromadzenie informacji, pomoc w zapewnieniu prac poszukiwawczych, niezbędny sprzęt w prezencie, żywność dla organizacji zespołów poszukiwania żywności.
Wśród wszystkich przypadków zaginięć pierwszeństwo mają poszukiwania dzieci i osób starszych. Rozważane są również przede wszystkim przypadki osób, które zaginęły w środowisku naturalnym. Poszukiwanie zaginionych żołnierzy i ich identyfikacja wykracza poza zakres organizacji. Wszyscy wolontariusze to osoby dorosłe.
Osoby niepełnoletnie nie mają wstępu do stowarzyszenia. Płatne usługi wyszukiwania nie są świadczone ani utrzymywane. Najliczniejszym z oddziałów jest oddział moskiewski.
