Jeśli byli małżonkowie uważają, że rozwód to ich sprawa, to bardzo się mylą. Kiedy związek się rozpada, psuje się cała infrastruktura otaczająca rodzinę. Rodzinne perypetie dotyczą przede wszystkim dzieci. Rodzice obojga małżonków nie mogą stać z boku. Przyjaciele rodziny również znajdują się w niejednoznacznej sytuacji.
Rzadko zdarza się znaleźć rozwody, w których obie strony zawarły dobrowolne porozumienie bez cierpienia. Najczęściej jedna ze stron uważa się za ofiarę i obrazę. Można zrozumieć i sympatyzować ze stanem osoby po rozstaniu, ale życie toczy się dalej i trzeba nim żyć.
Rozwód to oczywiście wielki psychologiczny dramat dla całej rodziny. Ktoś bardziej cierpi, ktoś mniej, ale we wszystkich sytuacjach należy pozostać człowiekiem, przynajmniej z szacunku dla samego siebie. Bez względu na to, jak to jest trudne, musisz się zebrać. Możesz oczywiście skorzystać ze starego rosyjskiego środka na stres, ale alkohol działa uspokajająco tylko przez pierwsze pół godziny, potem stan się pogarsza, a poranny kac doda fizycznego cierpienia do bólu psychicznego.
Najlepiej trzeźwo przeanalizować obecną sytuację. Możesz nawet wziąć kartkę papieru, ułożyć ją w dwóch kolumnach pod nagłówkami „plus” i „minus” i zacząć spisywać punkty. Jeśli powodem rozwodu była zdrada współmałżonka, oczywistym plusem byłoby powstrzymanie przepływu kłamstw i upokorzeń. Brak odpowiedzialności za obsługę byłego małżonka można również przypisać premiom. Niestety w kraju nie ma europejsko-amerykańskiej praktyki materialnego wsparcia porzuconej żony - to wyraźny minus i ten problem będzie musiał zostać rozwiązany.
Głównym pytaniem jest, co zrobić z miłością oszukaną i zdeptaną przez postępowanie rozwodowe. Będzie musiała albo być głęboko ukryta, albo wysunąć się na pierwszy plan i poświęcić resztę swojego życia na jej wychowanie. Pierwsza opcja pozwoli ci zorganizować przyzwoite, pełnoprawne życie, druga na zawsze da status „obrażonego”.
Przyzwoitość osoby przejawia się w sytuacji konfliktowej. Jeśli mąż zachowuje się nieodpowiednio po rozwodzie, nie ma powodu, aby żałować separacji.
Ciężko jest cieszyć się życiem w pierwszych miesiącach po rozstaniu, ale ciągłe skupianie się na przeszłości nie przyniesie żadnych praktycznych korzyści. Bez względu na to, jak banalnie to zabrzmi, lepiej częściej wychodzić do ludzi, do kina, teatru lub po prostu na spacer. W każdym razie potrzebne są nowe wrażenia. Aby odwrócić uwagę od przeszłości, musisz zmienić swoje wartości w życiu. Możesz zacząć od zmiany scenerii. Jeśli to możliwe, jedź na wakacje w nieznane miejsce. Możesz zrobić to, czego wcześniej nie mogłeś - zacząć uczyć się języka obcego, rysować, uczyć się nowego programu komputerowego.
Morale bliskich im osób w dużej mierze zależy od pozycji małżonków. Oczywiście w pierwszych dniach po rozwodzie trudno myśleć o komforcie psychicznym osób trzecich. Jeśli jednak w rodzinie są dzieci, konieczne jest utrzymywanie relacji z rodzicami współmałżonka, przynajmniej na poziomie dyplomatycznym, ao tym się nie dyskutuje, ani też nie dyskutuje się o stosunkach dzieci z byłym współmałżonkiem.
W relacjach ze wspólnymi przyjaciółmi lepiej przestrzegać zasady celowości. Jeśli istnieje potrzeba komunikacji, ale nie ma ochoty krzyżować się z byłym małżonkiem, lepiej wcześniej dostosować tryby kontaktu. W każdym razie Twój własny komfort powinien być na pierwszym planie.
Największym błędem, jaki popełnia rozwiedziona kobieta, jest pospieszne drugie małżeństwo.
Najważniejsze w rozwodzie to przeżyć. Oznacza to stawianie własnego życia ponad cierpieniem. Jeśli chcesz zdenerwować męża, po prostu musisz być szczęśliwy.
