Niskie pensje w sektorze edukacji wykonały swoją brudną robotę – mężczyźni nie chodzą do edukatorów i nauczycieli. Dlatego od wczesnego dzieciństwa dzieci ryzykują, że pozostaną bez standardów prawidłowego męskiego zachowania, jeśli nie zobaczą tych próbek w domu, w związku z tatą. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym. Jak rozdzielić wychowanie przedszkolaka między rodziców?
Instrukcje
Krok 1
Historycznie zdarzało się, że mężczyzna najczęściej stawia sobie za cel zarabianie pieniędzy na potrzeby rodziny, całkowicie ufając dzieciom swojej żonie. Źle jest, gdy mężczyzna całkowicie wycofuje się z procesów wychowawczych – wydaje się, że są dzieci, ale tylko z żyjącym tatą mieszkającym w rodzinie, nie widzą swojego ojca. Kobieta w takich warunkach staje się apodyktyczna i wymagająca w stosunku do dzieci, bo ojciec, który dzieci nie prowadzi, zwykle nie jest w stanie poprowadzić również żony. A dzieci od dzieciństwa nie widzą, że mężczyzna powinien być znaczący i autorytatywny. Jest to szczególnie złe dla przyszłego życia rodzinnego chłopców. Dlatego mimo braku czasu postaraj się wygospodarować określone godziny na komunikację z dzieckiem.
Krok 2
Oczywiste jest, że większość ojców nie ma dużo wolnego czasu, zwłaszcza jeśli ich praca jest odpowiedzialna i nie pozwala im się zrelaksować i nie myśleć o niczym poza godzinami pracy. Dlatego matka powinna mieć świadomość, że nierozsądne jest żądanie równego wkładu czasu w wychowanie dziecka. Jednak czas, który maluch spędza z tatą powinien być wyjątkowy. Co tydzień rodzina powinna mieć zajęcia, które wszyscy mają razem - pikniki, ogrody zoologiczne, jazda na łyżwach, wycieczki na wieś, wyjścia do kina lub teatru. Po każdym takim wydarzeniu przedyskutuj to ze wszystkimi szczegółami, porozmawiaj o tym, co ci się podobało, a co nie, wspólnie planuj przyszłe wspólne działania.
Czasami te zajęcia powinny odbywać się tylko z tatą, aby przedszkolak mógł cieszyć się interakcją jeden na jednego z tatą. Myślenie mężczyzn różni się od myślenia kobiet, dlatego dziecko uzna je za niezwykłe i interesujące po rozmowie tylko z wychowawczyniami i mamą.
Krok 3
Nie możesz przenieść kwestii kary tylko na tatę lub mamę. To stawia karzącego rodzica w niekorzystnej sytuacji, manipulacja prowadzi. grając w „złego tatę” i „dobrą mamę” lub odwrotnie. Dlatego omówcie między sobą kary i wspierajcie się nawzajem. To nieprzyjemna strona edukacji, ale niestety konieczna. I tutaj konieczne jest dzielenie się odpowiedzialnością i wspólne podejmowanie decyzji.
