Rozwijanie poczucia odpowiedzialności u nastolatka to bardzo ważne zadanie. Rodzice powinni wpajać dziecku taką jakość poprzez osobisty przykład i edukację. Wskazane jest robienie tego od najmłodszych lat, jednak nawet w wieku przejściowym można wyrobić sobie poczucie odpowiedzialności.
Kształcić od dzieciństwa
Stopniowo zwiększaj odpowiedzialność. Nastolatkowi trudno jest zmienić się z rozpieszczonego dziecka w odpowiedzialnego dorosłego. Dlatego przejście powinno być płynne, ze stopniowym wzrostem złożoności.
Od wczesnego dzieciństwa ustalaj zasady, których nigdy nie należy łamać. Pożądane jest, aby dziecko dorastało z tą wiedzą, ponieważ bardzo trudno jest w nią zaszczepić w okresie przejściowym.
Jak uczyć nastolatka odpowiedzialności
Naucz się postrzegać swojego nastolatka jako osobę dorosłą. Lata dzieciństwa minęły, gdy rodzice wzięli pełną odpowiedzialność za dziecko. Do pewnego wieku dorośli bezpośrednio odpowiadają za opiekę i ochronę dziecka przed problemami. Ale ważne jest, aby wiedzieć, kiedy przestać i pozwolić nastolatkowi samemu odkrywać świat.
Komunikuj się więcej ze swoim nastolatkiem, nie pozwól mu odejść od ciebie. Twoje rozmowy nie powinny mieć zabarwienia legendarnego, nie besztasz dziecka, ale wyjaśniasz i omawiasz trudne sytuacje życiowe. W tym duchu komunikacja przyniesie więcej efektów niż rozmowy edukacyjne.
Daj swojemu nastolatkowi wolność. Nie kontroluj każdego kroku, gdy wychodzi z przyjaciółmi. Nie zawracaj sobie głowy niekończącymi się rozmowami. Poluzuj kontrolę i pokaż, że ufasz. Jeśli dziecko ślepo postępuje zgodnie z instrukcjami rodziców, nie nauczy się samodzielności i nie będzie odpowiedzialne za swoje życie.
Pozwól swojemu nastolatkowi popełniać błędy i korygować konsekwencje. Nie dotyczy to działalności przestępczej lub niebezpiecznej. Ale jeśli uczeń opuszcza zajęcia i musi popracować nad opuszczonym materiałem, w przyszłości nie będzie już taki niepoważny.
Nie stój nad swoją duszą. Pozwól dziecku samodzielnie zająć się swoimi obowiązkami. Nie trzeba przypominać ani sporządzać szczegółowych instrukcji. Jeśli poprosi, poprosisz, ale dasz możliwość wykazania się. Możesz zacząć od prostych rzeczy, a wraz z wiekiem możesz skomplikować zadania.
Przypomnij nastolatkowi o nadchodzącym dorosłym życiu. Sam ustal, w jakim wieku pozwolisz swojemu dziecku na samodzielne pływanie. Stopniowo przygotuj go do tego. Na początku niejasne „Wkrótce wszystko zrobisz sam”, a następnie skonkretyzujesz „Za 2 lata staniesz się dorosły i będziesz musiał się utrzymać”.
Nie poddawaj się. Bardzo trudno jest patrzeć na nieudane próby dziecka, myśli mogą wydawać się rezygnować i samodzielnie rozwiązywać wszystkie jego problemy. Ale ta taktyka na zawsze sprawi, że nastolatek będzie od ciebie zależny i nieodpowiedzialny. Jeśli powiedziałeś, że studium całkowicie leży na jego sumieniu, nie ma potrzeby rozwiązywać problemów ani pisać dyplomu. Dopiero po przejściu tego testu dziecko będzie mogło dorosnąć i nauczyć się odpowiedzialności.
