Wspierając odpowiedzialność lub inne ważne cechy dziecka, bądź przygotowany na codzienny i ciągły proces. Przede wszystkim sam musisz znaleźć powściągliwość, nawyk analizowania wszelkich sytuacji i rozmawiania z dzieckiem w taki sposób, aby nie stracić swojej godności ani jego godności. Trzeba też umiejętnie łączyć kontrolę i dawanie wolności.
Instrukcje
Krok 1
Najpierw rozważ sytuację. Musisz wiedzieć, czego można wymagać od dziecka, jaki poziom odpowiedzialności jest odpowiedni dla jego wieku. Uświadom sobie, że Twoja osobowość, Twój przykład i warunki, jakie stwarzasz w domu, są instrumentem rodzicielstwa. Odpowiedzialność opiera się na wychowaniu moralnym, więc uczcie swoje dziecko uniwersalnych wartości ludzkich, co jest społecznie akceptowalne, a co nie, co jest dobre, a co złe.
Krok 2
Ustal jasne i spójne zasady w rodzinie, jeśli Twoje dziecko jest w młodym wieku. Pozwoli mu to wyczuć granice świata, swoją wiarygodność oraz ułożyć pojęcie zagrożenia i bezpieczeństwa, które jest podstawą odpowiedzialnego podejścia do jego życia i zdrowia. Zapewnij elastyczność w zakresie zasad i tradycji rodzinnych, jeśli dziecko jest już nastolatkiem. Kiedy dorastamy, granice powinny się rozszerzać.
Krok 3
Przydziel dziecku wykonalne obowiązki. Julia Wasilkina, psycholog-konsultant magazynu Mama i Dziecko, posługuje się pojęciem „strefy odpowiedzialności”. W każdym wieku są różne: mogą to być zabawki i łóżko, a także wygląd, zwierzęta domowe i prace domowe na różnych poziomach. Wiek 5-7 lat jest idealny do kładzenia podstaw odpowiedzialnego zachowania, w tym czasie rozwijają się zdolności motoryczne i intelektualne dziecka, jego sfera aktywności.
Krok 4
Daj swojemu dziecku możliwość doświadczenia konsekwencji niewypełniania swoich obowiązków, choć tych negatywnych. To zwiększa świadomość dzieci. Pokaż, że ponosi osobistą odpowiedzialność zarówno za działania, jak i za bezczynność. Rozmawiając z dziećmi, staraj się wspólnie przewidywać konsekwencje takiego lub innego wyboru, rozwijaj umiejętność analizowania, przewidywania wyniku sytuacji.
Krok 5
Stymulować niezależność w sprawach osobistych zainteresowań dziecka: hobby, gry, rzeczy osobiste, zabawki. Zachęcaj do inicjatywy, zwłaszcza jeśli mówi, co dziecko myślało przed podjęciem działania, nawet jeśli nie podobała Ci się decyzja lub nie była optymalna. Omów to i przeanalizuj, ale nie wyrzucaj, nie obrażaj. Nauka zaufania i komunikowania się z dzieckiem na równych prawach jest ważnym punktem w rozwijaniu poczucia odpowiedzialności.
