Od lat rozwinięte i obeznane ze sztuką dziecko jest absolutną dumą każdego rodzica. Czasami fanatyczne dążenie do narzucenia dziecku gustów kulturowych prowadzi do odwrotnego skutku – dziecko traci wszelkie zainteresowanie muzyką, malarstwem i teatrem. Konieczne jest stopniowe i znaczące zapoznawanie dziecka z magicznym światem sztuki.
Najważniejsza ze sztuk
Bardzo często rodzice popełniają błąd, gdy próbują narzucić dziecku własne preferencje w muzyce, kinie, malarstwie. Dzięki takiemu podejściu maluch może uznać, że dobrą sztuką jest tylko to, które poleca tata i mama.
Dużo ważniejsze jest, aby dziecko mogło orientować się w różnorodności kulturowej, opanowywać nowe rzeczy i na tej podstawie wybierać preferencje. Zaleca się rozpoczęcie znajomości z klasyką. Wystarczy kilka wizyt na wystawach, wyjazdy do teatru i kilka przykładów z literatury, aby dziecko zrozumiało, czym jest sztuka akademicka.
W sztuce wszystko jest możliwe
Ważne jest, aby rodzice wyjaśnili, jak postrzegać sztukę. Aby nie zranić dziecka, należy je ostrzec, że granice tego, co dopuszczalne w sztuce są znacznie rozszerzone. Dotyczy to również nagości i opisów świata. Wielu artystów i pisarzy celowo opisywało mocne sceny z życia i codziennego życia swoich bohaterów, aby wyprowadzić z tego pewien morał. Jeśli dziecko jest jeszcze za małe, aby zrozumieć znaczenie dzieł sztuki, możesz wrócić do tego zagadnienia nieco później.
Subiektywne i obiektywne
Młody krytyk sztuki powinien także zrozumieć, że obrazy, spektakle i dzieła muzyczne nie mogą być uważane za „złe” lub „dobre”. Ważne jest, aby przekazać dziecku, że bez względu na to, jak obca, dziwaczna lub nawet absurdalna może być ta lub inna praca, w każdym przypadku ma ona prawo istnieć. Żywym przykładem takiej dyskusji może być słynny „Czarny kwadrat” Malewicza.
Kultura tych, którzy nie są tacy jak my
Badanie dziedzictwa kulturowego niektórych narodów może być świetnym sposobem na poznawanie świata. Zauważono, że dzieciom dużo łatwiej jest uczyć się historii sztuki niż historii państw.
Nie wolno nam również zapominać, że znajomość cech kulturowych niektórych krajów pozwala nam rozwijać tę samą tolerancję i zrozumienie, że każdy naród ma swoje powody do dumy.