Często matki rozproszonych dzieci zazdroszczą rodzicom tych dzieci, które od najmłodszych lat wykazują samodyscyplinę. Oczywiście takim dzieciom dużo łatwiej jest uczyć się w szkole, wiedzą, jak żyć według stosunkowo jasnego harmonogramu, a nawet potrafią pomóc rodzicom w pracach domowych. Jak nauczyć dyscypliny dziecko, które nieustannie „ciągnie gumę”?
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim spróbuj wyjaśnić dziecku, jak wygodne i przyjemne jest granie i angażowanie się w ekscytujące zajęcia, jeśli „obowiązkowy” program został już ukończony - naczynia są myte, wyciągnięte wnioski.
Krok 2
Najlepszym przykładem są rodzice. Dziecko doskonale rozumie, gdzie jest miejsce koncentracji, a gdzie sama mama uchyla się od precyzyjnego wykonania spraw, spędzając czas na rozmowie przez telefon czy oglądaniu telewizji. Jeśli dziecko zawsze ma przed oczami przykład rodziców, którzy całą swoją pracę wykonują zgodnie z planem, a potem wiedzą, jak w pełni cieszyć się resztą, to będzie chciało naśladować ich przykład.
Krok 3
Spróbuj odzwyczaić dziecko od zwracania uwagi na czynniki zewnętrzne, które przeszkadzają w zbieraniu. Na przykład poproś go, aby nie rozmawiał z przyjaciółmi przez telefon, dopóki nie odrobi pracy domowej. Prośby nie działają? Przejdź do zakazów: musisz uczyć się samodyscypliny od najmłodszych lat, w przeciwnym razie w wieku dorosłym będzie to bardzo trudne.
Krok 4
Staraj się nauczyć dziecko sprawnie robić jedną rzecz, a nie kilka – jakoś. Oczywiście wśród dzieci są też geniusze zdolni do cudów zaradności. Jednak w większości przypadków dziecko będzie w stanie załatwić tylko kilka niedokończonych spraw.
Krok 5
Trenuj uwagę dziecka od dzieciństwa specjalnymi ćwiczeniami: jeśli stanie się nieuważne, nie da się uniknąć problemów z gubieniem kluczy, zapominaniem rzeczy itp. Ćwiczenia uwagi mogą być bardzo proste i można je znaleźć w literaturze.
Krok 6
Być może problemu nie da się rozwiązać samodzielnie: spróbuj skonsultować się z psychologiem dziecięcym, opowiadając mu szczegółowo o charakterze, nawykach i cechach dziecka, które uważasz za konieczne do poprawienia. Lekarz powie ci, jak prawidłowo podejść do rozwiązania problemu.
Krok 7
Jest całkiem możliwe, że z twoją dyskretną pomocą i podpowiedziami dziecko z czasem po prostu „wyrośnie” z tego problemu. Z reguły na początku szkoły średniej dzieci stają się znacznie bardziej skupione, zaczynają zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności za własne czyny i konsekwencję braku koncentracji. Jednak dziecko ciągle musi być prowadzone we właściwym kierunku, dyskretnie podpowiadając mu, gdzie dokładnie są jego błędy.
