Istnieje duża różnica między małżeństwem formalnym a cywilnym. Wiele par nie rejestruje świadomie swojego związku, podczas gdy inne pędzą do urzędu stanu cywilnego, a następnie rozwodzą się. Obie te instytucje rodziny mają prawo istnieć, pytanie brzmi, jak bardzo różnią się od siebie.
Każde dziesiąte małżeństwo jest cywilne. Młodzi ludzie nie spieszą się z rejestracją swoich związków, ale zgodnie z oficjalnym ustawodawstwem, tj. mający moc prawną, uznaje się tylko małżeństwo zarejestrowane w urzędzie stanu cywilnego. Ani małżeństwo cywilne, ani związek kościelny nie mają skutków prawnych. Oznacza to, że prawa małżonków regulują normy nie Kodeksu rodzinnego, ale Kodeksu cywilnego.
Jeśli para zdecyduje się odejść, rozejdzie się bez aktu małżeństwa i to wszystko. Mężczyzna i kobieta nie mają wspólnego majątku, jest ona i jego. Jeśli mąż nabył mieszkanie w oficjalnym małżeństwie, żona, dzieląc majątek, może ubiegać się o dokładnie połowę. A w małżeństwie cywilnym, jeśli zakupiono sprzęt, nieruchomość, samochód i inne mienie i nie ma dorozumianej zgody na równy podział w przypadku niezgody, konieczne będzie udowodnienie faktu wspólnego nabycia w sądzie.
Fakt wspólnych zakupów można udowodnić za pomocą przyciągniętych czeków, świadków, umów.
Nie możesz zawrzeć umowy przedślubnej w małżeństwie cywilnym. Dziecko urodzone w małżeństwie cywilnym ma takie same prawa jak dziecko z małżeństwa urzędowego. Zgodnie z prawem dziecko ma prawo do spadku, spotkania się z ojcem w przypadku uznania ojcostwa. Jeśli rodzice nie mogą dojść do porozumienia, sprawę rozstrzyga sąd. Jeżeli ojciec nie jest odnotowany w akcie małżeństwa, należy uznać ojcostwo, a następnie złożyć wniosek o alimenty. Jeżeli strony nie mogą w jakikolwiek sposób uzgodnić miejsca zamieszkania dziecka, sprawę rozstrzyga sąd.
Ponadto, jeżeli małżonkowie żyjący w konkubinacie zdecydują się na adopcję określonego dziecka, nie mogą tego zrobić, ponieważ stanowi to prawo.
