Eksperci odkryli, że około 90% dzieci w wieku od 3 do 8 lat boi się ciemności. Dziecko zaczyna się bać tajemniczych konturów przedmiotów, a nawet cienie wydają mu się złowieszcze. Dotyczy to wszystkich przedmiotów, których dziecko nie może w pełni uchwycić swoim spojrzeniem. Na przykład miejsce pod łóżkiem, nad szafą itp. Faceci mają wiele powodów do nocnych lęków. Rodzice muszą o nich wiedzieć, aby pomóc swojemu dziecku.
Skąd dzieci boją się ciemności?
Mama i tata powinni mieć świadomość, że strach ich dzieci przed ciemnością jest tymczasowy. Jednak regularne narażenie na silny stres może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie psychiczne dzieci. Strach może zmienić się w fobię. Aby pomóc dziecku, musisz stworzyć komfortowe warunki. Po pierwsze, należy zawsze utrzymywać z dzieckiem ufną relację, traktować jego uczucia ze zrozumieniem. To znaczy kochać syna lub córkę miłością bezwarunkową. Po drugie, musisz starać się dawać przykład swojemu dziecku w przezwyciężaniu jego lęków. Po trzecie, zaleca się stosowanie elastycznych metod w edukacji, niestosowanie nadmiernej kurateli i kontroli.
Jak odzwyczaić dziecko od strachu przed ciemnością
Jeśli dziecko boi się ciemności, rodzice nigdy nie powinni nazywać go tchórzem. Może to prowadzić do rozwoju w nim kompleksu niższości. Na początek musisz stworzyć przytulną atmosferę w pokoju dziecka, zamieniając pokój dziecinny w "bajkową krainę". Najlepiej powiesić w pokoju przyciemnioną lampkę nocną. Przed pójściem spać, przy włączonym świetle, należy dać dziecku możliwość rozejrzenia się, zapamiętania, gdzie są rzeczy. A następnie wyłącz światło i zostaw lampkę nocną na całą noc.
W żadnym wypadku nie należy straszyć dziecka „Babaykami” nawet w ciągu dnia. Przed pójściem spać dziecko może zacząć słuchać różnych szelestów i dźwięków. Dlatego dorośli nie muszą wieczorem hałasować, ale lepiej przeczytać dziecku nieustraszoną bajkę, zaśpiewać spokojną kołysankę lub po prostu cicho włączyć spokojną melodię instrumentalną i dać dziecku masaż. Wskazane jest częstsze przytulanie dziecka. Szklanka ciepłego mleka z miodem działa na noc uspokajająco.
Musimy rozmawiać z dziećmi o lękach. Opowiedz im o swoich obawach z dzieciństwa i o tym, jak radzili sobie z nimi twoi rodzice. Dowiedziawszy się, czego lub kogo dokładnie boi się przedszkolak, możesz spróbować obalić jego okropności. Na przykład, aby zapewnić dziecko, że w kuchni jest ciastko „Kuzya”, które wypędza z domu wszystkie „złe duchy”. Albo powiedz, że wszystkie „Barabashki” boją się miękkich zabawek. Dlatego jeśli śpisz z jakimś pluszowym misiem, nic się nie może stać.
Nie możesz oglądać horrorów i filmów akcji z dzieckiem. Pożyteczny wpływ mogą mieć bajki i bajki, w których bohater pokonuje potwora. Albo gdzie strach na wróble zamienia się w zabawne, nieszkodliwe stworzenie. Możesz zaprosić dziecko do zabawy w ducha, aby samo dziecko było w jego roli. W takim przypadku jego obawy można rozwiać.
Jeśli dziecko cierpi na ciągłe koszmary, musisz poprosić go, aby narysował swój strach. A potem zaproponuj umieszczenie potwora w klatce. Albo rozerwij rysunek na drobne kawałki i powiedz, że od tego momentu dziecku nie grozi już niebezpieczeństwo. Jeśli lęki się powtórzą, sesje rysunkowe można kontynuować, dopóki dziecko nie przypomni sobie nawet swojego strachu.
A jeśli dziecko przez długi czas cierpi na obsesyjne lęki, a koszmary nie ustępują, możesz zwrócić się do psychologa lub psychiatry, aby uzyskać wykwalifikowaną pomoc specjalisty.
