Dziecko stale się rozwija. Rośnie, jego ciało staje się silniejsze. Zmieniają się jednak nie tylko dane fizyczne. Nie zapomnij o stanie psychicznym dziecka. Ciągły stres, niepokój i inne wstrząsy nerwowe mogą rozwinąć autyzm. Dlatego tak ważne jest zidentyfikowanie odchyleń.
Jedną z najważniejszych przyczyn pojawienia się tej dolegliwości jest zaburzenie funkcjonowania układu nerwowego. Jego rozwój zaczyna się od urodzenia do 12 roku życia. Zakłócenie jej pracy przyczynia się do rozwoju choroby. Dziecko z autyzmem zareaguje na czynniki zewnętrzne (bodźce) inaczej niż jego rówieśnicy.
Kłopot polega na tym, że rodzice często nie widzą żadnych odchyleń w nałogowym zachowaniu swojego dziecka, przypisując je wiekowi lub wyjątkowości dziecka. Dlatego ważne jest, aby znać oznaki zachowań autystycznych:
- nietypowa reakcja na brak komfortowych warunków;
- słaba reakcja na silny bodziec;
- nietypowo silna reakcja na słaby bodziec;
- brak reakcji na twoje imię;
- dziecko rzadko się uśmiecha.
Wszystkie te warunki wstępne może zobaczyć osoba dorosła. Jednak sama diagnoza powinna być postawiona wyłącznie przez wykwalifikowanego lekarza. Pomoże ci zrozumieć przyczynę i skutek oraz zrozumieć, czy objawy lękowe są rzeczywiście konsekwencją rozwoju autyzmu, a nie inną chorobą. Po postawieniu diagnozy rodzice powinni podjąć natychmiastowe działania, aby zminimalizować szkodliwy wpływ choroby na rozwój dziecka. W przeciwnym razie, jeśli nie podejmiesz działań, rozwój autyzmu zacznie się rozwijać. Wszystko to doprowadzi do pogorszenia umiejętności komunikacyjnych, dziecko będzie coraz bardziej wycofane, rozwój umysłowy ulegnie stagnacji.
Aby lepiej zrozumieć oznaki autyzmu, należy wyróżnić 2 grupy wiekowe, w których ich dewiacyjne czynniki behawioralne to:
- stworzenie twojego wewnętrznego świata i pełne zanurzenie się w nim;
- brak chęci do kontaktów towarzyskich - komunikuj się z rówieśnikami, unikaj komunikacji, dotyku, gestów;
- brak emocji lub ich rzadka manifestacja.
- wąskie spojrzenie;
- niskie słownictwo;
- chęć powtarzania fraz lub słów po drugiej osobie.
Terminowe podejście medyczne (praca z jego słownictwem, ciągła komunikacja i socjalizacja) zminimalizuje szkody spowodowane chorobą, aw innych przypadkach spowoduje remisję. Najważniejsze, aby rodzice uczestniczyli w tym procesie i stale wspierali dziecko.
Czynniki zewnętrzne wpływające na rozwój choroby (w czasie ciąży):
- choroby zakaźne u matki w czasie ciąży lub laktacji;
- zażywanie narkotyków, palenie papierosów i picie napojów alkoholowych;
- częste stresujące sytuacje matki, znajdowanie układu nerwowego w ciągłym podnieceniu;
- kontakt z różnymi chemikaliami.
Dlatego, aby wykluczyć rozwój tej choroby u Twojego dziecka (a także innych, nie tylko związanych z układem nerwowym), należy poważnie podchodzić do planowania ciąży.
