Istnieje opinia, że każda kobieta marzy o ślubie. Po części to prawda, ale dziś małżeństwo jest świadomym wyborem kobiety, a ona sama decyduje, kiedy związać się małżeństwem.
W Rosji dziewiętnastoletnia dziewczynka była już uważana za zbyt późno u dziewcząt, aw wieku dwudziestu pięciu lat małżeństwo było po prostu nierealne. Status „starej panny” pozwalał liczyć tylko na małżeństwo z wdowcem lub rozwiedzionym nieudacznikiem. Stworzenie rodziny było podyktowane pozycją kobiet w społeczeństwie.
W momencie opisanych wydarzeń matka Julii miała 26 lat: „Jeśli chodzi o mnie, w twoich latach byłam twoją matką przez długi czas”. I już marzyła o posiadaniu wnuków.
W rozwiniętym socjalizmie istniały własne wyobrażenia o rodzinie jako jednostce społeczeństwa. Protekcjonalny i współczujący stosunek do jednej kobiety zmusił ich do poślubienia dosłownie pierwszej napotkanej osoby, aby nie wyróżniać się z tłumu. Status zamężnej damy stwarzał komfort psychiczny, choć często do tego ograniczało się szczęście rodzinne.
Dziś na całym świecie zachodzi globalna zmiana w samej instytucji małżeństwa. Oficjalna rejestracja nie jest obowiązkowa, a taka forma związku, jak małżeństwo cywilne, staje się coraz bardziej powszechna. Co więcej, feminizacja w cywilizowanym świecie dała kobietom prawo do samodzielnego wyboru sposobu życia, w tym w odniesieniu do tworzenia rodziny.
W praktyce europejskiej i amerykańskiej od dawna istnieje tendencja do podwyższania wieku małżeństwa zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Kobiety nie spieszą się, aby zobowiązać się do stabilnego dobrobytu materialnego. Pomimo tego, że mężczyzna jest formalnie uważany za głowę rodziny, w praktyce w wielu rodzinach żona ma wyższy dochód i wyższy status.
Niestety, praktyka rosyjska nadal zakłada wczesne małżeństwo. Częściowo czynnikiem prowokującym jest panująca opinia publiczna i uprzedzenia, które są dość trudne do przezwyciężenia, jeśli nie jesteś osobą kreatywną, nastawioną na samodoskonalenie. Niska samoocena kobiety może prowadzić do tego, że zaczyna odczuwać kompleksy związane z samotnością. Jednocześnie kobieta może mieć wystarczający status i dochody materialne powyżej średniej. Paradoksalnie czynniki te komplikują wybór partnera życiowego.
Ale czym jest współczesna kobieta po trzydziestce? Wiek współczesnej kobiety jest na ogół trudny do określenia zewnętrznie. Co więcej, 30 lat to biologiczny świt. W połączeniu z życiowym doświadczeniem, graniczącym z mądrością, powstaje wizerunek kobiety, nie godnej już księcia na białym koniu, ale króla na Lexusie. Kolejne pytanie brzmi, że dość trudno jest znaleźć króla, nie iść do klubu „Kto ma ponad 30 lat”? Z reguły mężczyźni są albo żonaci, rozwiedzeni lub z przekonaniem kawalerami. Żadna z opcji nie gwarantuje szczęśliwego życia rodzinnego. Podobnie jest ze starszymi mężczyznami, z tą różnicą, że część z nich nie interesuje fizjologicznie trzydziestoletnią kobietę.
Pierwszym utworem literackim o wirtualnej znajomości jest książka polskiego prozaika Janusza Wiśniewskiego „Samotność w sieci”.
Jedną z najlepszych obecnie opcji jest Internet. W Internecie możesz spotkać przyjaciela, osobę o podobnych poglądach i partnera życiowego. po prostu nie stawiaj sobie celu - znaleźć męża za wszelką cenę. Możesz również poślubić hydraulika za wszelką cenę. Chociaż znajomość ze ślusarzem w pociągu może również doprowadzić do szczęśliwego zakończenia.
